کد مطلب:280082 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:599
آخرالزمان و مردم
(عقدالدرر ص 39):
عن ابی سعید الخدری (ره) قال: قال رسول الله (ص): یقوم فی آخرالزمان رجل من عترتی، شاب حسن الوجه اقنی الانف یملا الأرض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا و یملك كذا و كذا سبع سنین.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: در آخرالزمان مردی از عترت (ع) من قیام می كند كه جوان و زیبارو و بینی او برآمده است زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده و چنین و چنین تا هفت سال حكومت نماید.
(یوم الخلاص ص 170):
قال امیرالمؤمنین (ع): و لیبعثن الله رجلا من ولدی (فی آخرالزمان) یطالب بدمائنا و لیغیبن عنهم تمییز الأهل الضلالة.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و البته خدا برمی انگیزد مردی از فرزندان مرا (در آخرالزمان) كه خونهای ما را طلب كند و از مردم غائب می گردد برای آنكه گمراهان تمییز داده شوند.
(عقدالدرر ص 35):
عن حذیفه بن الیمان (رض) عن رسول الله (ص) فی قصة السفیانی و ما یفعله
[ صفحه 483]
من الفجور و القتل: فقال: فعند ذلك ینادی مناد من السماء: یا ایها الناس ان الله عزوجل قد قطع عنكم مدة الجبارین و المنافقین و اشیاعهم و ولاكم خیر امة محمد (ص) فالحقوا به بمكة فانه المهدی و اسمه احمد بن عبدالله.
بنقل از حذیفه بن یمان (رض) از رسول خدا (ص) در داستان سفیانی و بدكاریها و كشتاری كه می كند فرمود: در این هنگام منادی از آسمان فریاد بركشد: ای مردم همانا خدای عزوجل از شما مدت ستمگری جباران و منافقان و پیروان آنها را برید و بهترین امت محمد (ص) را بر شما حاكم ساخت پس در مكه مشرفه به او ملحق شوید كه مهدی (ع) او می باشد و نام او احمد بن عبدالله است.
(عقدالدرر ص 154):
ودع عمر ابن الخطاب: البیت، ثم قال: والله ما ارانی ادع خزائن البیت و ما فیه من السلاح و المال لم اقسمه فی سبیل الله فقال له علی بن ابیطالب: امض فلست بصاحبه انما صاحبه فتی شاب من قریش یقسمه فی سبیل الله تعالی، فی آخرالزمان.
عمر ابن الخطاب بیت الله الحرام را وداع كرد و گفت: بخدا قسم نمی دانم خزانه های بیت الله و آنچه اسلحه و مال را كه در آن است رها كنم و در راه خدا تقسیم ننمایم امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) فرمود: از این بگذر كه تو این كار نتوانی كرد همانا انجام دهنده ی این عمل جوانمردی از قریش باشد كه در آخرالزمان در راه خدا آنرا تقسیم نماید.
(عقدالدرر ص 44 و اخرجه الحاكم فی مستدركه):
عن ابی سعید الخدری (ره) قال: قال رسول الله (ص): ینزل بامتی فی آخرالزمان بلاء شدید من سلطانهم. لم یسمع ببلاء اشد منه حتی تضیق علیهم الارض الرجبة حتی تملا الأرض جورا وظلما لا یجد المؤمن ملجأ یلتجی الیه من الظلم فیبعث الله عزوجل رجلا من عترتی فیملا الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما یرضی عنه ساكن السماء و ساكن الارض لا تدخر الارض من بدرها شیئا الا اخرجته و لا السماء من قطرها شیئا الا صبه الله علیهم مدرارا، یعیش فیهم سبع سنین او ثمان او تسع یتمنی الاحیاء الاموات مم صنع الله عزوجل باهل
[ صفحه 484]
الأرض من خیره.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) گفت: رسول اكرم (ص) فرمود: در آخرالزمان به امتم از سوی حاكم و سلطان آن چنان بلا و گرفتاری سختی برسد كه گوشی آنرا نشنیده باشد و زمین با همه فراخی كه دارد بر آنان تنگ گردد تا حدی كه زمین پر از ظلم و جور شود و مؤمن پناهگاهی نیابد كه بدان نیامد. پس خدای عزوجل مردی از عترت من برانگیزد كه زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده كه ساكنان آسمان از او راضی شوند چنانكه ساكنان زمین راضی گردند. و زمین از بذرهای خود چیزی نگاه ندارد و همه را بیرون می دهد و آسمان از باران خود چیزی دریغ نورزد جز آنكه خدا آنرا پیوسته بر مردم می ریزد، و او در میان مردم هفت یا هشت یا نه سال آنچنان حكومت كند كه مردگان آرزوی زده شدن نمایند به خاطر خیر و بركتی كه خدا به مردم می رساند.
(یوم الخلاص ص 219):
قال رسول الله (ص): ان اعظم الناس یقینا، قوم یكونون فی آخر الزمان لم یلحقوا النبی و حجب عنهم الحجة فامنوا بسواد فی بیاض.
رسول اكرم (ص) فرمود: همانا آن قوم یقینشان از همه مردم بزرگتر است كه در آخرالزمان باشند پیغمبر (ص) را ندیده و حجت خدا نیز از آنان مخفی مانده تنها به نوشته ها ایمان دارند.
(یوم الخلاص ص 241):
قال الصادق (ع) سیأتی علیكم زمان لا ینجو فیه من ذوی الدین الا من ظنوا انه ابله و صبر نفسه علی ان یقال: انه ابله لا عقل له.
امام صادق (ع) فرمود: زمانی به شما رخ دهد كه دیندار در آن زمان نجات نیابد مگر كسی كه گمان كنند او ابله است و آن چنان صبر داشته باشد كه گویند ابله و بی عقل است.
(منتخب الاثر ص 438 و یوم الخلاص ص 421):
قال رسول الله (ص): لا یأتی علیكم زمان الا الذی بعده شر منه.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی بر شما نمی رسد مگر آنكه روز بعدش بدتر از روز گذشته باشد.
[ صفحه 485]
(یوم الخلاص ص 421):
قال رسول الله (ص): یأتی علی الناس زمان همهم بطونهم و شرفهم متاعهم و قبلتهم نساؤهم و دینهم دراهمهم و دنانیرهم اولئك شر الخلق لا خلاق لهم عند الله.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم برسد كه همتمردم شكمشان باشد (برای شكم تلاش كنند) و شرافت مردم كالای آنها و زنان آنها قبله شان و دینشان درهم و دینارشان باشد اینگونه مردم بدترین خلقند و در پیشگاه خدا بهره و نصیبی ندارند.
(یوم الخلاص ص 421):
قال رسول الله (ص): سیأتی علی الناس زمان یخیر فیه الرجل بین العجز و الفجور فمن ادرك ذلك الزمان فلیختر العجز علی الفجور.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم برسد كه مرد مخیر گردد میان عجز و ناتوانی و میان بدكاری هر كس آن زمان را دریابد عجز و ناتوانی را بر بدكاری برگزیند.
(یوم الخلاص ص 422):
قال رسول الله (ص): لیأتین علی الناس زمان لا یبقی احد الا اكل الربا فان لم یأكله اصابه غباره.
رسول اكرم (ص) فرمود: البته زمانی به مردم برسد كه هیچكس باقی نماند جز آنكه رباخوار باشد و اگر ربا نخورد گرد و غبار ربا خواری به وی رسد.
(یوم الخلاص ص 423):
قال رسول الله (ص): سیأتی علی امتی زمان تخبث فیه سرائرهم و تحسن علانیتهم طمعا فی الدنیا، لا یریدون ما عند الله عزوجل. یكون امرهم ریاء لا یخلطه خوف «ای خوف من الله» یعمهم الله بعقاب، فیدعونه دعاء الغریق فلا یستجاب لهم.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی بر امتم برسد كه باطنشان خبیث و ناپاك و ظاهرشان زیبا باشد و این صفت به طمع رسیدن به مال دنیا است آنچه در پیشگاه خدای عزوجل است نمی جویند كارشان از روی ریاء باشد و ترسی از خدای ندارند در نتیجه عذاب خدا آنها را فراگیرد. و آنها مانند شخص غرق شده دعاء كنند ولی مستجاب نگردد.
[ صفحه 486]
(یوم الخلاص ص 423):
قال رسول الله (ص): اذا ظهرت الفاحشة كانت الرجفة و اذا جار الحكام قل المطرود غدر باهل الذمة ظهر العدو.
رسول اكرم (ص) فرمود: چون فاحشه و زشتكاری ظهور كند زلزله پدید آید و چون حاكمان ظلم كنند باران كم آید و چون به اهل ذمه (یهود و نصاری كه در كشورهای اسلامی بسر می برند) خیانت شود دشمن پدیدار گردد.
(یوم الخلاص ص 423):
قال رسول الله (ص): یصبح الرجل مؤمنا و یمسی كافرا و یمسی مؤمنا و یصبح كافرا یبیع احدكم دینه بعرض من الدنیا قلیل.
رسول اكرم (ص) فرمود: مرد صبح هنگام مؤمن و شب هنگام كافر می شود و شب هنگام مؤمن و صبح هنگام كافر می گردد. دین خود را به عوض متاع اندك دنیا فروشد.
(یوم الخلاص ص 424):
قال رسول الله (ص): ان لقوم سیفتنون باموالهم و یمنون بدینهم علی ربهم و یتمنون رحمته و یأمنون سطوته و یستحلون حرامه بالشبهات الكاذبة و الأهواء الساهیة، فیستحلون الخمر بالنبیذ، و السحت بالهدیة و الربا بالبیع.
رسول اكرم (ص) فرمود: همانا مردم به مالهای خودشان آزمون می گردند و با دین خود به پروردگارشان منت می گذارند و آرزوی رحمت او را دارند و از سطوت و غصب او ایمن می مانند و با شبهات دروغ هوا و هوسهای باطل حرام خدا را حلال می شمارند به وسیله نبیند شراب را حلال می شمرند و به وسیله هدیه حرام و بوسیله بیع ربا را حلال می دانند.
(یوم الخلاص ص 424):
قال رسول الله (ص): اذا اكثر الجور و الفساد و ظهر المنكر و امرت امتی به و نهیت عن المعروف و ینكرون الامر بالمعروف و النهی عن المنكر.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه ستم و فساد بسیار شود و منكر آشكار گردد و امتم امر به منكر كنند و نهی از معروف نمایند و منكر امر به معروف و نهی از منكر شود.
[ صفحه 487]
(یوم الخلاص ص 425):
قال رسول الله (ص): اذا صار النسا سماعین للكذب، اكالین للسحت، یستحلون الربا و الخمر و المقالات و الطرب و المعارف.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه بسیار دروغ بشنوند و بسیار حرام خوار گردند و ربا و شراب و گفتارهای باطل و طرب و آلات موسیقی را حلال بدانند.
(یوم الخلاص ص 427):
قال رسول الله (ص): اذا قطعوا الأرحام، و منوا بالطعام و اذا ذهبت رحمة الأكابر و قل حیاء الأصاغر.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه مردم رحمها را قطع كنند و در اطعام كردن منت بگذارند و ترحم كردن بزرگان برود و حیاء و شرم از خردسالان رخت بربندد.
(یوم الخلاص ص 425):
قال رسول الله (ص): اذا تواخی الناس علی الفجور و تهاجروا علی الدین و تحاجوا علی الكذب و تباغضوا علی الصدق.. فان كان ذلك كان الولد غیظا (أی مؤذیا مغضبا عاقا) و المطر قیظا (یعنی فی الصیف و فی غیر اوانه) و تفیض اللئام فیضا (تزداد) و تغیض الكرام غیضا (ای تقل و تنزل قیمتها.. (و هذا كله من واقع حیاتنا التی یتم وصفها بقوله (ص): و كان اهل ذلك الزمان ذئابا و سلاطینه سباعا و اوساطه اكالا و فقراءوه امواتا.
رسول اكرم (ص) فرمود: چون مردم متحد شوند بر بدكاری و دور ماندن بر این و با یكدیگر دوستی ورزند بر دروغ و كینه توزی بر راستی كنند... و اگر اینگونه باشد فرزند غیظ خواهد بود (اذیت گر و خشمگین و نافرمان) و باران قیظ باشد (یعنی در تابستان و غیر موقع) و فرومایگان بسیار شوند و شایستگان و كریمان اندك و بی قیمت گردند.
(یوم الخلاص ص 427):
قال رسول الله (ص): یحسد الرجل اخاه، و یسب اباه و یتعامل الشركاء بالخیانة.
رسول اكرم (ص) فرمود: مرد به برادرش حسد می برد و به پدرش ناسزا گوید و شركاء با یكدگر به خیانت رفتار كنند.
[ صفحه 488]
(یوم الخلاص ص 428):
قال رسول الله (ص): اذا دب الكبر فی القلوب دبیب السم فی الأبدان و ظهرت الجرائم و هونت العظائم.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه تكبر در قلبها مانند خزیدن زهر در بدن بخزد و جرمها آشكار شود و كارهای شریف خوار شمرده شود.
(یوم الخلاص ص 428):
قال رسول الله (ص): یكثر قیهم المال، و یعظم اصحاب المال.
رسول اكرم (ص) فرمود: مال در آنها بسیار و مالداران بزرگ شمرده شوند.
(یوم الخلاص ص 428):
قال رسول الله (ص): یكون ذلك اوذا عظمتم اغنیاءكم و اهنتم فقراءكم.. و رأیت الخلق فی المجالس لا یتابعون الا الاغنیاء.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه مالداران خود را بزرگ شمردید و فقیران را تحقیر كردید و مردم را دیدید كه در مجالس فقط مالداران را پیروی كنند.
(مسند احمد ج 2 ص 418 یوم الخلاص ص 429):
قال رسول الله (ص): لیشربن اناس من امتی الخمر یسمونها بغیر اسمها. و یضرب علی رؤوسهم بالمعارف.
رسول اكرم (ص) فرمود: البته مردمی از امتم شراب می نوشند و آن را به غیر نام شراب نام می برند. و بالای سرشان تار و طنبور زنند.
(یوم الخلاص ص 429):
قال رسول الله (ص): یظهر القمار و یباع الشراب ظاهرا لیس له مانع.
رسول اكرم (ص) فرمود: قمار آشكار می گردد و شراب آشكار و بدون مانع فروخته شود.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): تقسم اموال ذوی القربی بالزور و یتقامر علیها و تشرب بها الخمور.
رسول اكرم (ص) فرمود: اموال خویشاوندان (منظور خمس است) به ظلم تقسیم و وسیله قمار بازی شود و با آن شراب خورده شود.
[ صفحه 489]
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): یأتی علی الناس زمان هم ذئاب فمن لم یكن ذئبا اكلته الذئاب.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم رخ دهد كه مردم گرگ خو شوند و اگر كسی گرگ خو نباشد گرگ خویان او را بخورند.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): لیأتین علی الناس زمان یستحلون الخمر علیهم لعنة الله و الملائكة والناس اجمعین.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم رو نهد كه مردم شراب را حلال شمارند لعنت خدا و فرشتگان وهمه ی مردم بر آنها باد.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): اذا لبس الناس جلود الضان علی قلوب الذئاب و قلوبهم انتن من الجیف و امر من الصبر.
رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه مردم پوست گوسفند بر دلهای گرگ بپوشند و قلبهایشان گند و بدبوتر از مردار و تلختر از صبر باشد.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): كلامهم احلی من الغسل، و قلوبهم امر من الحنظل، ما من یوم الا یقول الله تعالی: امنی تفرون: ام علی تتجر أون؟ «افحسبتم انما خلقناكم عبثا و انكم الینا لا ترجعون؟.
رسول اكرم (ص) فرمود: سخنانشان شیرین تر از عسل و قلبهایشان تلختر از حنظل باشد روزی نگذرد جز آنكه خدای تعالی فرماید: آیا از من فرار می كنید؟ یا بر من جرئت پیدا می كنید؟ «آیا پندارید كه ما شما را بیهوده آفریده ایم و شما بسوی ما باز نمی گردید؟»
(یوم الخلاص ص 431):
قال رسول الله (ص): لتركبن سنن من كان قبلكم شبرا بشیر و ذراعا بذارع، لو ان احدكم دخل فی جحر ضب لدخلتم فیه و حتی ان احدكم لو جامع امرأته فی
[ صفحه 490]
الطریق لفعلتموه.
رسول اكرم (ص) فرمود: به روش های كسانی كه پیش از شما بودند وجب به وجب و ذراع و ذراع خواهید رفت كه اگر كسی در سوراخ سوسماری رود شما نیز داخل شوید و اگر كسی در كنار راه با همسر خود همبستر شود شما نیز این كار كنید.
(یوم الخلاص ص 431):
قال رسول الله (ص): و رأیت الناس یتسافدون كما تتسافد البهائم، لا ینكر احدا منكرا تخوفا من الناس.
رسول اكرم (ص) فرمود: مردم را در آن عصر می بینی مانند چهارپایان نر و ماده می شوند و هیچكس از ترس مردم مخالفت به امر منكر نمی نماید.
(یوم الخلاص ص 358):
قال رسول الله (ص): بنا فتح الامر، و بنا یختم و بنا استنفذالله الناس فی اول الزمان و بنا یكون العدل فی آخرالزمان.
رسول اكرم (ص) فرمود: امر ولایت از ما آغاز شده و به ما پایان می پذیرد و خدا بوسیله ما مردم را نجات بخشید و برقراری عدل در آخرالزمان با ما باشد.
(یوم الخلاص ص 432):
قال امیرالمؤمنین (ع): یصبح الامر بالمعروف ذلیلا و الفاسق فیما لا یحب الله محمودا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: امر به معروف دلیل می گردد و فاسق بخاطر انجام آنچه خدا دوست نمی دارد ستوده و پسندیده می شود.
(یوم الخلاص ص 432)
قال امیرالمؤمنین (ع): و لا یزداد الامر الا شدة، و لا الدنیا الا ادبارا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: درباره آخرالزمان فرمود دنیا بر اهل دنیا پشت می كند و شدت گرفتاری زیاد می شود.
(منتخب الاثر ص 437 و یوم الخلاص ص 432):
قال امیرالمؤمنین (ع): یأتی علی الناس زمان لا یقرب فیه الا الماحل، و لا یظرف فیه الا الفاجر، و لا یضعف الا المنصف، یعدون الصدقة فیه غرما وصلة الرحم منا،
[ صفحه 491]
و العبادة استطالة علی الناس فعند ذلك یكون السلطان (ای الحكم) بمشورة النساء و امارة الصتبیان و تدبیر الخصیان.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: بر مردم روزی می آید كه تقرب نجوید مگر چابلوس و مردم فاجر خوش مشرب و ظریف شوند و منصفین از مردم ضعیف می شوند در آن روز صدقه را زیان و ضرر بینند و صله رحم با منت انجام پذیرد و عبادت خدای را برای فخرفروشی به مردم انجام دهند دراین روزگار كارها و حكومتها با مشورت زنان باشد فرمانروایی كودكان و نوبرخاستگان.
(یوم الخلاص ص 433):
قال امیرالمؤمنین (ع): علامة ذلك اذا امات الناس الصلاة و اضاعوا الامانة و استحلوا الكذب و اكلوا الربا، و اخذوا الرشی، و شیدوا البنیان، و باعوا الدین بالدنیا و استعملوا السفهاء و شاوروا النساء و قطعوا الارحام و اتبعوا الاهواء و استخفوا بالدماء و ظهرت شهادات الزور و استعمل الفجور و قول البهتان و الاثم و الطغیان.
امیرالمؤمنین (ع) در علامت دیگر آخرالزمان فرمود: وقتی كه نماز را بمیرانند، و امانت را تباه سازند، و دروغ گفتن را حلال بشمرند، و ربا خوردن را جایز دانند، و رشوه خواری را كسی حلال دانند، و بناها و ساختمانها بلند و محكم گردد، و دین را با دنیا معامله نمایند، و امور مردم در دست سفهاء و بی خردان باشد، و زنان طرف شور قرار گیرند، و رحم ها بریده گردد، و پیروی از هوی و هوس شود، خون ریزی را سبك شمرند، و شهادات دروغ رایج گردد، و جور و ستم و بهتان و گناه و طغیان زیاد گردد.
(بحار ج 52 ص 245):
قال امیرالمؤمنین (ع): بین یدی القائم سنین خداعة یكذب فیها الصادق و یصدق فیها الكاذب و یقرب فیها الماحل و ینطق فیها الرویبضة.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در سالهای قبل از ظهور حضرت قائم سالهایی خدعه و نیرنگ خواهد بود آدم راستگو را دروغگو می دانند دروغگویان را راستگو شمرند و چرب زبانان نزدیك می شوند و رویبضه به سخن می آید. («و رویبضه كسی است در امور عامه سخن بگوید در حالیكه مربوط باو نباشد»).
[ صفحه 492]
(یوم الخلاص ص 433):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذ رأیت كل عام یحدث فیه من الشر و البدعة اكثر مما كان.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: وقتی كه هر سال دیدی كه شر و بدعت در آن بیشتر از گذشته بود.
(یوم الخلاص ص 434):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذا اخذ الباطل مآخذه و ركب الجهل مراكبه و هدر فنیق الباطل بعد كظوم و تأخی الناس علی الفجور، و تهاجروا علی الدین و تحابوا علی الكذب و تباغضوا علی الصدق.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: وقتی كه باطل مأخذها و ریشه های خود بگیرد و نادانی بر مركوبهای خود سوار شود و مردم متحد بر بدكاری شوند و از دین فاصله گیرند و در دروغ به یكدیگر مهر ورزند و در راستی دشمن یكدگر شوند.
(یوم الخلاص ص 433):
قال امیرالمؤمنین (ع): و تعاملوا بالربا و تظاهروا بالزنی، و استحلوا الكذب و اتبعوا الهوی.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و مردم با یكدیگر معامله ربا كنند و در زنا تظاهر نمایند و دروغ را حلال شمارند و پیروی هوا و هوس باشند.
(یوم الخلاص ص 434):
قال امیرالمؤمنین (ع): و یفتحزون بشرب الخمور، و یضربون فی المساجد بالعیدان و المزامیر فلا ینكر احد اولاد العلوج یكونون فی ذلك الزمان الأكابر و یرعی القوم سفهاؤهم.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و افتخار به نوشیدن شراب كنند و در مساجد عود و ساز بنوازند و كسی بر آنها انكار نیاورد. فرزندان بی دین شان را در آن زمان بزرگ شمرده شوند و سفیهان و بیخردان سرپرست قوم گردند.
(یوم الخلاص ص 435):
قال امیرالمؤمنین (ع): و رأیت السلطان یحتكر الطعام.
[ صفحه 493]
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و می بینی حاكم و سلطان خوراكیهای را احتكار می كند.
(یوم الخلاص ص 435):
قال امیرالمؤمنین (ع): و الفقیر بینهم ذلیل حقیر و المؤمن ضعیف صغیر (مظلوم) و العالم عندهم وضیع و الفاسق عندهم مكرم و الظالم عندهم معظم و الضعیف عندهم هالك، و القوی عندهم مالك.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و فقیر در میانشان ذلیل و حقیر و مؤمن ضعیف و پست (مظلوم) باشد و عالم در نزدشان فرومایه و فاسق مورد احترامشان گردد و ظالم مورد تعظیم و ضعیف نابود و نیرومند صاحب اختیار شود.
(یوم الخلاص ص 436):
قال امیرالمؤمنین (ع): دخل الناس فی دین الله افواجا و سیخرجون منه افواجا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مردم گروه گروه در دین خدا درآمدند و بزودی گروه گروه از آن خارج می شوند.
(یوم الخلاص ص 436):
قال امیرالمؤمنین (ع): لقد خالط الشیطان ابدانهم... و ولج فی دمائهم و یوسوس لهم بالأفك حتی تركب الفتن الأمصار، و یقول المؤمن و المسكین المحب لنا: انی من المستضعفین.. و خیر الناس یؤمئذ من یلزم نفسه و یختفی فی بیته عن مخالطة الناس.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: محققا شیطان به بدنهای آنها مخلوط شده... و در خونهایشان رسوخ كرده و آنها را به دروغ و گناه وسوسه می كند تا آنجا كه بدكاری فراگیر همه ی شهرها شود و مؤمن مسكین دوستدار ما گوید: من از مستضعفانم و در آنروز بهترین مردم كسی است كه مراقب خویشتن باشد و در خانه ی خود از آمیختن با مردم پنهان گردد.
(یوم الخلاص ص 437):
قال الباقر (ع): اذا اصبح المؤمن ذلیلا، و المنافق عزیزا و یكون المؤمن اذل من الامة.
امام باقر (ع) فرمود: چون مؤمن خوار و ذلیل و منافق عزیز گردد و مؤمن ذلیلتر از كنیز شود.
[ صفحه 494]
(یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): و رأیت الجار یؤذی جاره خوفا من لسانه.
امام صادق (ع) فرمود: و ببینی همسایه بترس همسایه او را بیازارد.
(یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): تقسو القلوب و تمتلی ء الارض جورا و یكثر القتل حتی تحزن ذوات الاولاد و تفرج العواقر اللائی لیس لهن اولاد فبین یدی خروجه بلوی ای بلوی للمتقیمین علی الباطل و هو انتقام من الله تعالی.
امام صادق (ع) فرمود: دلهای سخت و زمین پر از ستم و كشتار بسیار گردد حتی زنان صاحب فرزند اندوهگین شوند و زنان نازا و بی فرزند خوشحال باشند و نزدیك خروج مهدی (ع) برای باطل پرستان بلوای سخت باشد و این انتقام از خدای تعالی بر آنها است.
(یوم الخلاص ص 439):
قال الصادق (ع): اذا صار لأهل الزمان وجوه جمیلة و ضمائر ردیئة فمن راهم اعجبوه و من عاملهم ظلموه.
امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه چهره های زیبا و درونهای زشت و پست برای مردم زمان باشد هركس آنها را بیند بشگفت افتد و هر كه با آنها معامله كند بوی ستم نمایند.
(یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): اذا رأیت الشر ظاهرا لا ینهی عنه و یعذر صاحبه و رأیت الفسق قد ظهر و رأیت المؤمن صامتا لا یقبل قوله و رأیت الفاسق یكذب و لا یرد علیه كذبه و فریته.
امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه دیدی بدی ظاهر و آشكار شده و از آن جلوگیری نمی شود و بدكار معذور شمرده گردد و دیدی فسق پدیدار گردیده و مؤمن خاموش مانده و گفتارش پذیرفته نیست و فاسق دروغ می گوید دروغ او رد نمی گردد.
(عن الزام الناصب ص 194 و یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): یكون صاحب المال اعز من المؤمن و یصیر المؤمن ضعیفا (لا
[ صفحه 495]
ینكر الا بقلبه) و المنافق عزیزا و الفقیر حقیرا و العالم وضیعا و الفاسق مكرما و الظالم معظما.
امام صادق (ع) فرمود: مالدار عزیزتر از مؤمن و مؤمن ضعیف و ناتوان گردد (فقط با قلب خود انكار منكر كند) و منافق عزیز و فقیر ناچیز شود و عالم پست و فاسق گرامی و بظالم تعظیم شود.
(بحار ج 52 ص 260 و یوم الخلاص ص 439):
قال الصادق (ع): اذا رأیت السكران یصلی بالناس و لا یشان بالسكر و اذا سكر الانسان اكرم و اتقی و خیف شره و ترك لا یعاقب و یعذر لسكره.
امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه دیدی شخص مست پیشنماز گردد و مستی زشت شمرده نشود و چون آدمی مست گردد و به او احترام گذارند و از شرش بترسند و پروا كنند و مست را بحال خود گذارند و كیفر ندهند و او را بخاطر مستی معذور كنند.
(یوم الخلاص ص 440):
قال الصادق (ع): یكون ذالك اذا رأیت الناظر یتعوذ بالله مما یری المؤمن فیه من الاجتهاد و رأیت الكافر فرحا لا یری فی المؤمن مرحا لما یری فی الارض من الفساد و رأیت الامر بالمعروف ذلیلا.
امام صادق (ع) فرمود: بدین امر خواهد بود چون ببینی مردم بخدا پناه می برند از آنچه مؤمن تلاش را در آن می بیند و ببینی كه كافر خوشحال است كه مؤمن بخاطر فسادی كه مشاهده می كند ناراحتی دارد. و ببینی كه امر بمعروف ذلیل گشته.
(یوم الخلاص ص 440):
قال الصادق (ع): (یكون) احتكار السلطان للطعام و بخس المكیال و المیزان و الغش و شیوع المسكرات و شراء الخمور فی الاسواق.
امام صادق (ع) فرمود: (می شود) احتكار كردن حاكم گندم را و كم فروشی و فریب در معامله و شیوع شرابفروشی در بازارها.
(یوم الخلاص ص 441)
قال الصادق (ع): و رأیت الفاسق فیما لا یحب الله قویا محمودا... و رأیت سبیل الخیر منقطعا، و سبیل الشر مسلوكا... و كان صاحب المال اعز من المؤمن و كان
[ صفحه 496]
الربا ظاهرا لا یغیر.. و رأیت القمار قد ظهر، و رأیت الشراب یباع ظاهرا لیس له مانع... و رأیت الشریف یستذله الذی یخاف سلطانه... و رأیت الهرج قد كثر.. و رأیت الناس مع من غلب... و رأیت الایات فی السماء لا یقزع لها احد و رأیت الناس قد استووا فی ترك الامر بالمعروف و النهی عن المنكر و ترك التدین و رأیت القضاة یقضون یخلاف ما امر الله.
امام صادق (ع) فرمود: و دیدی كه فاسق در آنچه خدا دوست نمی دارد قوی و ستوده است و راه خیر را دیدی بریده شده و راه بدی باز و رفتار می شود و مالدار عزیزتر از مؤمن است و ربا ظاهر گردیده و تغییر داده نمی شود و قمار ظاهر گردیده و شراب بدون مانع آشكار خرید و فروش می گردد و شخص شریف را ببینی كسی او را ذلیل می شمرد كه از قدرت و سلطه او مردم می ترسند و ببینی كه هر ج و مرج بسیار گردیده و مردم همراه كسی باشند كه غلبه و چیرگی با او است و از نشانه های آسمانی كسی هراس ندارد و مردم در ترك كردن امر به معروف و نهی از منكر و ترك دیانت یكسانند و قاضیان بخلاف فرمان خدا قضاوت می كنند.
(بحار ج 52 ص 185 و یوم الخلاص ص 441):
قال الرضا (ع): اذا اشتدت الحاجة و الفاقة وانكر الناس بعضهم. یأتی الرجل اخاه فی حاجته فیلقاه بغیر الوجه الذی كان یلقاه فیه، ویكلمه بغیر الكلام الذی كان یكلمه.
امام رضا (ع) فرمود: هنگامی كه حاجت و تنگدستی بسیار گردد و مردم بعض بعضی دگر را انكار كنند و مرد به نزد برادر خود برای حاجتی آید و او با چهره ی دگری او را دیدار كند و سخنی با او گوید كه از پیش با وی آنگونه سخن نگفته باشد.
(عن الزام الناصب ص 195 و یوم الخلاص ص 449):
قال امیرالمؤمنین (ع): ویری الرجل من زوجته القبیح فلا ینهاها و لا یردها عنه، و یأخذ ما تأتی من كد فرجها و من مفسد خدرها، حتی لو نكحت طولا و عرضا لم ینهها و لا یسمع ما وقع - ای ما قیل فیها من الكلام القبیح فذاك هو الدیوث.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در حالات آخرالزمان فرمود: مرد از همسرش كار قبیح می بیند و او را نهی نمی كند و از زشت كاریش باز نمی دارد بكله از راه دامن زن (زنا)
[ صفحه 497]
ارتزاق می نماید حتی اگر طول و عرض خود را در اختیار دیگران بگذار نهی نمی كند و آنچه دیگران درباره زنش می گویند و زشتی كارش فراگیر شده است بی توجه می ماند چنین مردی دیوث است.
(یوم الخلاص ص 448):
قال رسول الله (ص): سیأتی بعدی اقوام، یأكلون طیب الطعام و الوانها، و یركبون الدواب و یتزینون بزینة المرأة لزوجها، ویتبرجون تبرج النساء، و زیهم مثل زی ملوك جبابرة هم منافقو هذه الامة فی آخرالزمان، شاربوا القهوات - ای المسكرات - لا عبون بالكعاب - ای القمار - راكبون للشهوات، تاركون للجماعات، راقدون عن العتمات - ای صلوات الصبح و العشاءین - مفرطون بالغدوات - ای متهاونون بصلاتی الظهر و العصر - مثلهم كمثل الدفلی: زهرتها حسنة و طعمها مر! كلامهم الحكمة، واعمالهم داء لا یقبل الدواء.
رسول اكرم فرمود: پس از من مردمی آیند كه غذاهای پاكیزه و رنگارنگ خورند و بر مركوبها سوار شوند و خویشتن را بمانند آرایش زن برای شوهر بیارایند و مانند زنان بی پرده باشند و هیكل و شكلشان شكل و هیئت پادشاهان ستمگر باشد آنها منافقان این امت در آخرالزمانند. شرابخوار و قمارباز مرتكبین شهوتها و رها كنندگان جماعتهایند.بخاطر خوابیدن ترك نماز صبح و مغرب و عشاء كنند. و در گذاردن نماز ظهر و عصر تهاون و سستی كنند. آنها مانند خرزهره باشند كه گل زیبا ولی مزه تلخ دارند سخنانش حكمت آمیز باشد و كارهایشان دردی است بی درمان.
(یوم الخلاص ص 450):
قال امیرالمؤمنین: اذا رأیت الرجل یأكل من كسب امرأته من الفجور، یعلم ذلك و یقیم علیه. بل یكری امرأته و خادمته و جاریته یعنی: بنته و یرضی بالدنی من طعامه و شرابه و ملذاته.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: چون دیدی كه مرد از درآمد بدكاری همسرش می خورد با اینكه می داند بدان ادامه می دهد بلكه زن و خدمتكار و دخترش را برای عمل زشت زنا كرایه دهد و به پست ترین خوردنی و نوشیدنی و لذت راضی باشد.
[ صفحه 498]
(یوم الخلاص ص 450):
قال امیرالمؤمنین (ع): ینفق الرجل من ماله فی غیر طاعة الله، فلا ینهی و لا یؤخذ علیه، و یمنع الیسیر فی طاعة الله.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مرد از مال خود در غیر طاعت خدا خرج می كند و از او جلوگیری و مؤاخذه نمی شود و اندكی هم در طاعت خدا را منع می كند.
(بحار ج 52 ص 263 و یوم الخلاص ص 455):
قال رسول الله (ص): اذا تزینت النساء بثیاب الرجال، و سلب عنهن قناع الحیاء.
رسول اكرم (ص) (درباره آخرالزمان) فرمود: هنگامی كه زنان با آرایه های مردان خود را بیارایند و مقنعه و حیاء و شرم از آنها سلب شود.
(یوم الخلاص ص 456):
قال رسول الله (ص): سیكون فی آخر امتی رجال، یركب نساؤهم علی سروج كاشباه الرجال یركبون علی المیاثر حتی یأتوا ابواب المساجد، نساؤهم كاسیات عاریات، علی رؤوسهن كأسنمة البخت العجاف، لا یجدن ریح الجنة. فالعنوهن فانهن ملعونات.
رسول اكرم (ص) فرمود: در آخر امت من مردانی خواهند بود كه زنان آنها مانند مردان بر زین ها سوار شوند (رانندگی ماشین) بر مفاخر سوار شوند تا به در مسجدها برسند. زنانشان در عین حالی كه لباس در تن دارند برهنه باشند بر سر آنها مانند كوهای شتر برآمدگی باشد (مقصود آراستن موها و بستن به بالای سر است) آنها بوی بهشت نمی یابند بر آنها لعنت كنید كه آنها لعنت شده اند.
(یوم الخلاص ص 457):
قال رسول الله (ص): اذا ركبت ذوات الفروج السروج فعلیهن من امتی لعنة الله.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه زنان بر زین ها سوار شوند لعنت خدا بر اینگونه زنان از امتم باد.
(منتخب الاثر ص 426 و یوم الخلاص ص 457):
قال رسول الله (ص): لا تقوم الساعة حتی تظهر ثیاب تلبسها نساء كاسیات عادیات و تعلو التحوت الوعول.
[ صفحه 499]
رسول اكرم (ص) فرمود: قیامت برپا نمی شود تا جامه هایی ظاهر گردد كه زنان آنرا در تن كنند در عین حالی كه در تن كرده اند برهنه اند و برتری جوئی دارند مانند پرنده درنده در هوا و بزكوهی بر سر قله ها.
بحار ج 52 ص 257 و یوم الخلاص ص 459):
قال رسول الله (ص): اذا رأیت المرأة تقهر زوجها، و تعمل ما لا یشتهی، و تنفق علیه من كسبها فیرضی بالدنی ء من الطعام و الشراب.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه دیدی زن بر شوهر خود قهر و غلبه دارد و آنچه شوهر نمی خواهد او انجام می دهد و زن از در آمد خود خرج او را می دهد. شوهر نیز به خوردنی و نوشیدنی پست راضی باشد.
(بحار ج 52 ص 259 و یوم الخلاص ص 463):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذ غلبت النساء علی الملك، و غلبن كل امری ء، فلا یؤتی الا ما لهن فیه هوی.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: هنگامی كه زنان بر حكومت غلبه جویند و بر همه مردان غالب گردند پس انجام نمی گردد مگر آنچه هوا و هوس زن بخواهد.
(منتخب الاثر ص 426 و یوم الخلاص ص 462):
قال امیرالمؤمنین (ع): تكون النسوة كاشفات عاریات متبرجات، من الدین خارجات و الی الفتن مائلات، و الی الشهوات و اللذات مسرعات، للمحرمات مستحلات، و فی جهنم خالدات.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: زنانی باشند مكشفه و برهنه و ظاهر كنندگان زینت و آرایه ی خود. از دین خارجند و به فتنه ها مایل و راغب، و بسوی شهوتها و لذتها شتابگیر و محرمات را حلال شمار و در جهنم جاویدان باشند.
(بحار ج 52 ص 256 و یوم الخلاص ص 463):
قال الصادق (ع):... و رأیت النساء یتزوجن بالنساء، و رأیت معیشة المرأة من كد فرجها و رأیت النساء یتخذن المجالس كما یتخذها الرجال.
امام صادق (ع) فرمود:... و دیدی كه زنان با زنان جفت شوند و دیدی معاش زن از درآمد خودفروشی او باشد و دیدی كه زنان مانند مردان مجلسها بوجود آورند.
[ صفحه 500]
(منخب الاثر ص 430 و یوم الخلاص ص 464):
قال الصادق (ع): تصبح طهران قصورها كقصور الجنة، و نسوانها كالحور العین یتلبسن بلباس الكفار، و یتزیین بزی الجبابرة، یركبن السروج و لا یتمكن لأزواجهن، و لا تكفی مكاسب الازواج لهن... فروا منها الی قلة الجبال و من الجحر الی الجحر كالثعلب باشباله.
امام صادق (ع) فرمود: طهران دارای كاخهایی همانند كاخهای بهشت خواهد شد و زنانش مانند حورالعین باشند لباس كافران پوشند و به شكل و قیافه جباران در آیند بر زین ها سوار شوند و برای همسر خود تمكین نكنند. و در آمد كسب شوهرانشان كفاف آنها را ننماید. پس از آنها بسوی قله كوه ها بگریزند. و مانند روباه كه بچه های خود را از سوراخی به سوراخی از ترس می گریزاند فرار كنید.
(یوم الخلاص ص 488):
قال رسول الله (ص): اذا رأیت الحق قدمات و ذهب اهله، و رأیت الجور قد شمل البلاد و رأیت القران قد خلق و احدث فیه ما لیس فیه و وجه علی الأهواء و رأیت الدین قد انكفأ كما ینكفی ء الماء فی الاناء و رأیت الشر ظاهرا لا ینهی عنه و یعذر اصحابه.
رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه دیدی حق مرده و اهل حق از میان رفتند و دیدی كه ظلم و ستم سرتاسر شهرها را فراگرفته و دیدی كه قرآن كریم كهنه شده و آنچه در آن نیست بتازگی ایجاد گشته و آنرا به هوای نفس خود توجیه می كنند و دیدی كه دین وارونه و واژگون شد مانند واژگون شدن آب از ظرف و دیدی كه شر آشكار شده و از آن جلوگیری نمی شود و بدكاران معذور بشمار آیند.
(منتخب الاثر ص 437 و یوم الخلاص ص 485):
قال رسول الله (ص): یأتی علی الناس زمان، لا یسلم لذی دین دینه الا من هرب من شاهق الی شاهق، و من جحر الی جحر كالثعلب باشباله فاذا كان ذلك لم تنل المعیشة الا بسخط الله فاذا كان ذلك كان هلاك الرجل علی یدی زوجته و ولده فاذا لم یكن له زوجة و لا ولد، كان هلاكه علی یدی ابویه، فان لم یكن له ابوان كان هلاكه علی یدی قراباته و الجیران. یعیرونه بضیق العیش فیوردونه الموارد التی
[ صفحه 501]
تهلك بها نفسه.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم برسد كه دین شخص متدین برای او سالم نمی ماند مگر كسی كه از جای بلندی بجای بلند دگر بگریزد و از سوراخی به سوراخ دیگر فرار كند مانند روباه كه بچه های خود را می گریزاند و چون اینگونه باشد معیشت بدست نیابد مگر به معصیت خدا در اینموقع هلاكت مردم بدست همسر و فرزندش باشد و اگر همسر و فرزندی نداشته هلاكتش بدست پدر و مادرش صورت گیرد و اگر پدر و مادرش نبود هلاكتش بدست خویشاوندان و همسایگانش خواهد بود كه برای تنگی معاش او را سرزنش كنند و او را به هلاكت در افكنند.
(یوم الخلاص ص 488):
قال رسول الله (ص): و رأیت المنابر یؤمر علیها بالتقوی و لا یعمل القائل بما یأمر.
رسول اكرم (ص) فرمود: و دیدی در منبرها امر به تقوی و پرهیزگاری می شود ولی گوینده عمل به گفتار خود نمی كند.
(یوم الخلاص ص 489):
قال رسول الله (ص): سیأتی علیكم من بعدی زمان لیس فیه شیی ء اخفی من الحق و لا اظهر من الباطل، و لا اكثر من الكذب علی الله و رسوله، و لیس عند اهل ذلك الزمان سلعة ابور من الكتاب - القرآن - اذا تلی حق تلاوته و لا انفق منه اذا حرف عن مواضعة؟ و لا فی البلاد شیی ء انكر من المعروف و لا اعرف من المنكر.
رسول اكرم (ص) فرمود: پس از من زمانی می رسد كه در آن چیزی مخفی تر از حق و آشكارتر از باطل و ببشتر از دروغ بستن بخدا پیغمبرش (ص) نباشد و در نزد مردم آن زمان چیزی كسادآورتر از قرآن كریم كه اگر بحق تلاوت شود نیست و چنانچه از جاهای خود تحریف گردد چیزی از آن كم سودتر نباشد و در شهرها چیزهای نیكوتر از معروف و معروفتر از منكر پیدا نشود.
(یوم الخلاص ص 495):
قال الصادق (ع): و رأیت اصحاب الادیان یحتقرون، و یحتقر من یحبهم.
امام صادق (ع) فرمود: و دیدی كه دینداران و دوستدارانشان تحقیر می شوند.
[ صفحه 502]
(یوم الخلاص ص 495):
قال الباقر (ع): یقل الورع و یكثر الطمع ویری المؤمن صامتا لا یقبل قوله، و الكاذب یكذب و لا یرد علیه كذب، و الفاسق یمتدح بالفسق لا یرد علیه قوله.
امام باقر (ع) فرمود: پارسائی كم و طمع بسیار گردد و مؤمن خاموش بچشم آید چون گفتارش پذیرفته نشود. و دروغگو دروغ می گوید و دروغش را كسی برنمی گرداند و فاسق را بخاطر فسقش مدح گویند و گفتارش پذیرفته شود.
(بحار ج 52 ص 258 و یوم الخلاص ص 497):
قال الصادق (ع): و رأیت طلب الحج و الجهاد لغیرالله، و المصلی یصلی لیراه الناس.
امام صادق (ع) فرمود: و دیدی طلب كردن حج و جهاد برای غیر خدا باشد و نمازگزار بدان خاطر گذارد كه مردم او را ببینند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 474):
عن عبدالرحمن بن سیابة عن ابیعبدالله (ع) قال: كیف بكم اذا یقیم بلا امام هدی و لا علم یری یبرأ بعضكم من بعض، فعند ذلك تمیزون و تمحصون و تغربلون و عند ذلك اختلاف السنن و امارة اول النهار، و قتل و خلع (قطع خ ل) فی آخر النهار.
بنقل از عبدالرحمن بن سیابه از حضرت امام صادق (ع) فرمود: چگونه خواهید بود زمانی كه بدون امام هادی و بدون راهنمایی كه دیده شود باقی بمانید برخی از شما برخی دگر بیزاری بجوید در این هنگام است كه آزمون و غربال می شوید و اختلاف روشها پدیدار می گردد و در آغاز روز فرمانروائی باشد و قتل و بركنار نهادن (بریدن خ ل) و در آخر روز صورت گیرد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 474):
عن جمیل بن دراج عن زرارة قا ل: قال ابوعبدالله (ع): یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم فقلت له: ما یصنع الناس فی ذلك الزمان؟ قال: یتمسكون بالامر الذی هم علیه حتی یتبین لهم.
بنقل از جمیل بن دراج (ره) از زراره (رض) گفت: امام صادق (ع) فرمود: زمانی به
[ صفحه 503]
مردم برسد كه امامشان غائب گردد عرض كردم: مردم در آن زمان چكار كنند؟ فرمود: به كاری كه می كردند متمسك شوند تا حق برای آنها آشكار گردد.
(بحار ج 51 ص 136):
عن الثمالی (ره) عن ابی جعفر (ع) قال: سمعته یقول: ان اقرب الناس الی الله عزوجل و اعلمهم و ارأفهم بالناس محمد و الائمة (ع) فادخلوا این دخلوا و فارقوا من فارقوا اعنی: بذلك حسینا و ولده (ع) فان الحق فیهم و هم الاوصیاء و منهم الائمة فأین ما رأیتموهم فاتبعوهم فان اصبحتم یوما لا ترون منهم احدا فاستعینوا بالله و انظروا السنة التی كنتم علیها فاتبعوها و احبوا من كنتم تحبون و ابعضوا من كنتم تبعضون فما اسرع ما یأتیكم الفرج.
بنقل از ثمالی (ره) گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: همانا نزدیكترین مردم در پیشگاه خدای عزوجل و داناترین و مهربانترین كس به مردم محمد (ص) و ائمه صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین می باشند بنابراین هر كجا كه آنان داخل شوند درآئید و از هر كس آنان جدائی كردند جدا شوید. مقصود من (از ائمه) امام حسین (ع) و فرزندانش می باشند زیرا حق در ایشان است و آنان اوصیاء هستند و امامان از ایشان می باشند و هر كجا آنان را دیدند از آنان پیروی كنید و اگر روزی هیچكس از ایشان را ندیدند از خدا كمك بگیرید و نظر به سنتی كنید كه شما بر آن سنت بودید از آن متابعت نمائید و هر كس را كه دوست می داشتید دوست بدارید و با هر كس كه دشمنی می كردید دشمنی كنید كه به سرعت فرج شما خواهد رسید.
(بحار ج 51 ص 137):
عن ام هانی ء الثقفیة قالت: غدوت علی سیدی محمد بن علی الباقر (ع) فقلت له: یا سیدی آیة فی كتاب الله عزوجل عرضت بقلبی اقلقتنی و اسهرتنی قال: فاسئلی یا ام هانی؟ قالت قلت: قول الله عزوجل «فلا اقسم بالخنس الجوار الكنس» قال: نعم المسألة سألتنی یا ام هانی ء هذا مولود فی آخرالزمان هو المهدی من هذه العترة تكون له حیرة و غیبة یضل فیها اقوام و یهتدی فیها اقوام فیا طوبی لك ان ادركته و یا طوبی من ادركه.
بنقل از ام هانی ثقفیه گفت: صبحگاهی به خدمت سید و سرورم امام باقر (ع) رفتم و
[ صفحه 504]
عرض كردم: ای سید و سرور من آیه ای از قرآن كریم به قلبم عارض شده كه مرا بی تاب و پریشان و بی خواب كرده فرمود: ای ام هانی بپرس. عرض كردم: این آیه شریفه: «فلا اقسم بالخنس الجوار الكنس» فرمود: آری خوب مسئله ای پرسیدی. ای ام هانی این مولودی است در آخرالزمان كه همان مهدی (ع) از این عترت باشد برای او حیرت و غیبتی است كه گروهی در آن گمراه و گروهی در هدایت خواهند بود خوشا حال تو اگر او را ادراك كنی و خوشا حال كسانی كه و را ادراك كنند.
(حیوة الحیوان دمیری ج 1 ص 193):
عن ابی ذر (رض) عن النبی (ص) قال: اذا اقترب الزمان كثر لبس الطیالسة و كثرت التجارة و كثر المال و عظم رب المال بماله و كثرت الفاحشة و كثر النساء و كانت امارة الصبیان و جار السلطان و طفف فی المكیال و المیزان و یربی الرجل جرو كلب خیرا من ان یربی ولدا و لا یوقر كبیر و لا یرحم صغیر و یكثر الزنا حتی الرجل لیغشی المرءة علی قارعة الطریق فیقول امثلهم فی ذلك الزمان لو اغتزلتم عن الطریق و یلیسون جلود الضان علی قلوب الذئاب امثلهم فی ذلك الزمان المداهن.
بنقل از ابی ذر (رض) از حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه زمان نزدیك شود جامه ی گشاد پوشیدن و بازرگانی و ثروت زیاد گردد و ثروتمند بخاطر مالش تعظیم بیند و فواحش و زنان بسیار شوند فرمانروائی با خردسالان باشد و سلطان ظلم كند كیل و وزن كم گردد (كمفروشی) و اگر مرد بچه سگ تربیت كند بهتر از آن است كه فرزندی تربیت نماید. بزرگان احترام نبینند و خردسالان ترحم نشوند و زنا بسیار گردد تا آنجا كه مرد در كنار گذرگاه های عمومی با زن درآمیزد مسئولانشان (شاید مأموران و محافظان جان و ناموس باشند) به آنها گویند: بهتر آن بود كه این كار را دورتر از گذرگاه ها انجام می دادید. و پوست گوسفند را بر قلبهای گرگان می پوشند. كارگزاران و مسئولان در ان زمان مردم چرب زبان و چاپلوس باشند.
(كشف الغمه ج 2 ص 473 و اثبات الهداة ج 3 ص 595 و عقدالدرر ص 145):
عن ابی سعید الخدری (ره) عن النبی (ص) قال: تتنعم امتی فی زمن المهدی نعمة لم یتنعموا مثلها قط یرسل الله السماء علیهم مدرارا و لا تدع الارض شیئا من
[ صفحه 505]
نباتها الا اخرجته.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) از رسول اكرم (ص) فرمود: امت من در زمان مهدی (ع) به نعمتی متنعم شوند كه هرگز مانند آن ندیده باشند خدا آسمان را مأمور كند كه باران پیوسته ببارد و زمین چیزی از روئیدنی را وامگذارد جز آنكه بیرونش دهد.
(كشف النعمه ج 2 ص 483):
عن ابی سعید الخدری و جابر بن عبدالله قال: رسول الله (ص): یكون فی آخرالزمان خلیفة یقسم المال و لا یعده.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) و جابر بن عبدالله (رض) گفتند: رسول خدا (ص) فرمود: در آخرالزمان خلیفه ای كه مال را بی عدد تقسیم كند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 532):
عن فرات بن احنف عن ابی عبدالله (ع) عن آبائه عن علی (ع) فی حدیث قال: اما و الله لا قتلن انا و ابنای هذان و لیبعثن الله رجلا من ولدی فی آخرالزمان یطالب بدمائنا و لیغیبن عنهم تمیزا لأهل الضلال یقول القائل: (الجاهل خ ل) مالله فی آل محمد حاجة.
بنقل از فرات بن احنف از امام صادق (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) در ضمن حدیثی فرمود: هان سوگند بخدا كه من و این دو فرزندم (امام حسن و امام حسین) كشته می شویم و البته خدا مردی از فرزندانم را در آخرالزمان برمی انگیزد كه طلب خون ما كند و برای امتیاز گمراهان او از مردم غائب می گردد تا گویند جاهل گوید: خدا حاجتی در آل محمد (ص) ندارد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 533):
عن محمد بن سنان عن الكاهلی عن ابیعبدالله (ع) فی حدیث قال: لیأتین علیكم وقت لا یجد احدكم لدیناره و درهمه موضعا یصرفه فیه فقیل له: و انی یكون ذلك؟ فقال: عند فقدكم امامكم فلا تزالون كذلك حتی یطلع علیكم كما تطلع الشمس آیس ما تكونون منه.
بنقل از محمد بن سنان از كاهلی از امام صادق (ع) در ضمن حدیثی فرمود: البته وقتی شما پرسد كه هیچكس از شما برای دینار و درهم خود جائی برای مصرف كردن
[ صفحه 506]
نیابد. به امام (ع) عرض شد: چه وقتی باشد؟ فرمود: هنگامی كه امام خود را نیابید پس همیشه بهمین حال باشید تا وجودش بر شما طالع گردد چنانكه آفتاب بر شما طلوع كند پس از نومیدی كه دارید.
(اثبات الهداة ج 3 ص 597):
عن مروان عن ابیه موسی قال: قال سیدی جعفر بن محمد (ع): الخلف الصالح من ولدی و هو المهدی اسمه محمد و كنیته ابوالقاسم یخرج فی آخرالزمان یقال لامه: صقیل الی ان قال: و یظهر فی آخرالزمان علی رأسه غمامة تظله من الشمس تدور معه حیثما دار تنادی بصوت فصیح: هذا المهدی.
بنقل از مروان از پدرش موسی گفت: سید و مولایم امام صادق جعفر بن محمد صلوات الله و سلامه علیهما فرمود: خلف صالح از فرزندانم مهدی نام او محمد (ص) و كنیه اش ابوالقاسم است كه در آخرالزمان خروج می كند نام مادرش صیقل باشد تا آنجا كه فرمود: و در آخرالزمان ظاهر می شود بر سرش قطعه ابری است كه در آفتاب بر او سایه افكند و هر طرف او دور زند ابر هم بگردد و ابر با آوای فصیح فریاد بركشد: این مهدی (ع) است.
(بحار ج 52 ص 124):
عن ابی بصیر (ره) عن ابی جعفر (رض) قال: قال رسول الله (ص) ذات یوم و عنده جماعة من اصحابه: (اللهم لقنی اخوانی) مرتین فقال من حوله من اصحابه: اما نحن اخوانك یا رسول الله (ص)؟ فقال: لا، انكم اصحابی و اخوانی قوم فی آخرالزمان امنوا و لم یرونی لقد عرفنیهم الله بأسمائهم و اسماء ابائهم، من قبل ان یخرجهم من اصلاب آبائهم و ارحام امهاتم، لأحدهم اشد بقیة علی دینه من خرط القتاد فی اللیلة الظلماء او كالقابض علی جمر الغضا، اولئك مصابیح الدجی، ینحیهم الله من كل فتنة غبراء مظلمة.
بنقل از ابی بصیر (ره) از حضرت امام باقر (ع) فرمود: رسول اكرم (ص) روزی كه جمعی از اصحاب در محضرش مشرف بودند دوبار فرمود: (بارالها مرا بدیدار برادرانم برسان) اصحاب كه در اطراف حضرت بودند عرض كردند: یا رسول الله (ص) مگر ما برادران شما نیستم؟ فرمود: نه شما برادران ما نیستید ولی شما
[ صفحه 507]
اصحاب من می باشید. برادرانم گروهی هستند در آخرالزمان ایمان آورده اند در حالی كه مرا ندیده اند خدای تعالی آنان را به اسمهای آنان و اسمهای پدرانشان به من معرفی فرموده پیش از آنكه از صلب پدران و مادرانشان بیرون آورده باشد آحادشان در دین خود سخت باقی هستند بسی سخت تر و شدیدتر از دست كشیدن بر روی خارها در شبهای تاریك یا مانند كسی كه آتش در بیشه افكند آنان چراغهای روشن در تاریكی خدایشان از هر فتنه تیره و تاریك نجات می بخشد.
(بحار ج 52 ص 131):
عن الحكم بن عیینة قال: لما قتل امیرالمؤمنین (ع) الخوارج یوم النهروان قام الیه رجل (فقال: یا امیرالمؤمنین طوبی لنا اذ شهدنا معك هذا الموقف، و قتلنا معك هؤلاء الخوارج) فقال امیرالمؤمنین (ع): و الذی فلق الحبة و برء النسمة لقد شهدنا فی هذا الموقف اناس لم یخلق الله اباءهم و لا اجدادهم بعد، فقال الرجل: و كیف یشهدنا قوم لم یخلقوا؟ قال: بلی قوم یكونون فی آخرالزمان یشركوننا فیما نحن فیه و یسلمون لنا، فاولئك شركاؤنا فیما كنا فیه حقا حقا.
بنقل از حكم بن عیینة گفت: هنگامی كه حضرت امیرالمؤمنین (ع) در روز نهروان خوارج را كشت مردی برخاست و عرض كرد: یا امیرالمؤمنین (ع) خوشا حال ما كه در این جنگ در خدمت شما بودیم و این خوارج را به امر شما كشتیم. امام (ع) فرمود: قسم به آنكس كه دانه بشكافت و خلق را پدید آورد كه همراه ما در این جنگ مردمی بودند كه هنوز خدا پدران و نیاكانشان را نیافریده آن مرد عرض كرد: چگونه مردمی كه هنوز خلق نشده اند با ما همراه بودند؟ فرمود: آری قومی در آخرالزمان باشند كه با ما در امری كه انجام داده ایم شریكند و تسلیم ما می شوند. اینان حقیقة شریكان ما در كار ما می باشند.
(بحار ج 52 ص 130):
عن ابی عبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص): سیأتی قوم من بعدكم الرجل الواحد منهم له اجر خمسین منكم، قالوا: یا رسول الله (ص) نحن كنا معك ببدر و اوحد و حنین، و نزل فینا القران، فقال: انكم لو تحملوا لما حملوا لم تصبروا صبرهم.
[ صفحه 508]
امام صادق (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: پس از شما مردمی باشند كه پاداش یك تن از آنان برابر پاداش پنجاه تن از شما باشد عرض كردند: یا رسول الله (ص) ما در خدمت شما در جنگ بدر و احد و حنین همراه بوده ایم و درباره ی ما قرآن كریم نازل شده. فرمود: اگر شما آنچه آنان تحمل كردند تحمل كنید ولی شما باندازه ی آنان صبر ندارید.
(بحار ج 52 ص 132):
عن عوف ابن مالك قال: قال رسول الله (ص) ذات یوم: یا لیتنی قد لقیت اخوانی، فقال له: ابوبكر و عمر: اولسنا اخوانك امنا بك و هاجرنا معك؟ قال: قد امنتم و هاجزتم و یا لیتنی قد لقیت اخوانی فاعاد القول فقال رسول الله (ص): انتم اصحابی و لكن اخوانی الذین یأتون من بعدكم، یؤمنون بی و یحبونی و ینصرونی و یصدقونی، و ما رأونی، فیالیتنی قد لقیت اخوانی.
بنقل از عوف ابن مالك گفت: رسول اكرم (ص) روزی فرمود: ای كاش برادرانم را ملاقات می كردم ابوبكر و عمر به عرض رسانیدند: آیا ما برادران شما نیستم؟ ما به شما ایمان آورده ایم و با شما مهاجرت كرده ایم. حضرت فرمود: آری ایمان آورده اید و هجرت كرده اید و ای كاش برادرانم را ملاقات می كردم. آنها گفتار خود را تكرار كردند. حضرت فرمود: شما اصحاب من هستید ولی برادرانم كسانی هستند كه پس از شما می آیند. بمن ایمان دارند و دوستم می دارند و یاریم می دهند و تصدیقم می كنند در حالی كه مرا ندیده اند پس ای كاش برادرانم را ملاقات می كردم.
(الغیبة للشیخ الطوسی (رض) ص 180):
عن ابی سعید الخدری (ره) قال: سمعت رسول الله (ص) یقول علی المنبر: ان المهدی من عترتی من اهل بیتی یخرج فی آخرالزمان ینزل له (من) السماء قطرها و تخرج له الارض بذرها فیملاء الارض عدلا و قسطا كما ملاها القوم ظلما و جورا.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) گفت: از حضرت رسول اكرم (ص) كه بر منبر نشسته بود شنیدم می فرمود: همانا مهدی (ع) از عترت من (ع) از اهل بیت من است كه در آخرالزمان خروج می كند برای او از آسمان بارانش فرود می آید و زمین دانه های خود را بیرون می دهد پس زمین را پر از عدل و داد می كنند چنانكه مردم آنرا از ظلم و جور
[ صفحه 509]
پر كرده باشند.
(وسائل الشیعه ج 18 ص 564):
عن ابی جعفر (ع) قال: من المحتوم الذی لا تبدیل له عندالله قیام قائمنا، فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر و له جاحد.
امام باقر (ع) فرمود: از امر حتمی كه هیچ تغییر و تبدیلی هوای آن در پیشگاه خدا نیست قیام قائم ما است پس هر كس در گفتارم شك آورد خدا را ملاقات كند در حالی كه كافر و منكر خدا باشد.
(وسائل الشیعه ج 18 ص 564):
عن محمد بن مسلم (ره) عن ابی جعفر (ع) فی حدیث قال: من أصبح من هذه الامة لا امام له من الله أصبح تائها متحیرا ضالا ان مات علی هذه الحال مات میتة كفر و نفاق.
به نقل از محمد بن مسلم (ره) از امام باقر (ع) در ضمن حدیثی فرمود: هر كس از این امت صبح كند در حالی كه امامی از خدا نداشته باشد سرگردان و متحیر و گمراه، باشد اگر بر این حال بمیرد به مرگ كفر و نفاق مرده است.
(بحار ج 14 ص 33):
قال الله تعالی: (و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر ان الأرض یرثها عبادی الصالحون) قال ابوجعفر (ع) هم اصحاب المهدی (ع) فی آخرالزمان.
خدای تعالی فرماید: (و محققا در زبور پس از ذكر نوشتیم كه وارث زمین بندگان شایسته ی من باشند) اما باقر (ع) فرمود: آنان از اصحاب مهدی (ع) در آخرالزمان باشند.
(نورالثقلین ج 1 ص 31):
عن داوود بن كثیر الرقی عن ابی عبدالله (ع) فی قوله تعالی: «هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» قال: من اقر بقیام القائم (ع) انه حق.
به نقل از داود بن كثیر رقی از حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «هادی است برای پرهیزگاران آنان كه ایمان به غیب دارند فرمود: كسی كه اقرار به قیام قائم (ع) كند كه آن حق است.
[ صفحه 510]
(تفسیر البرهان ج 3 ص 96):
قال الله تعالی: الذین ان مكناهم فی الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبة الامور. (الحج: 91). قال ابوجعفر (ع) هذه لال محمد المهدی (ع) و اصحابه علیهم السلام یملكهم الله مشارق الارض و مغاربها و یظهر الدین و یمیت الله عزوجل به و باصحابه البدع و الباطل كما امات السفیه الحق حتی لا یری اثر من الظلم و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنكر و لله عاقبة الأمور.
خدای تعالی فرماید: كسانی كه چون آنان را در زمین مكانت بخشیدیم نماز را بپای داشتند زكوة را اداء كردند و امر به معروف و نهی از منكر نمودند و پایان كارها در اختیار خدا است. امام باقر (ع) فرمود: این آیه كریمه برای آل محمد (ص) به مهدی (ع) و اصحاب او علیهم السلام است كه خدا آنان را مالك مشرقها و مغربهای زمین می سازد و دین را ظاهر و خدای عزوجل با دست او اصحابش بدعت ها و باطل را می میراند چنانكه سفیه و بیخرد حق را می رانید تا آنجا كه اثری از ظلم باقی نماند و امر به معروف و نهی از منكر كنند و پایان كارها به اختیار خدا است.
(یوم الخلاص ص 434):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذا كان اهل ذلك الزمان ذئابا و سلاطینه سباعا و اوساطه اكالا و فقراؤه امواتا.
امیرالمؤمنین (ع) (درباره آخر الزمان) فرمود روزگاری كه مردمش گرگ صفت باشند و پادشاهان درنده و متوسطین از مردم پر خور و فقراء و بینوایان جزء اموات باشند.
(تفسیر الصافی چاپ قدیم ص 457):
و فی روضة الواعظین عن النبی (ص): من اشراط الساعة ان یرفع العلم و یظهر الجهل و یشرب الخمر و یفشو الزنا و یقل الرجال و تكثر النساء حتی ان الخمسین امرأة فیهن واحد من الرجال.
در كتاب روضة الواعظین از حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: از مقدمات وقوع قیامت و آخرالزمان است كه علم از میان می رود و نادانی ظاهر می گردد (یعنی علم حقیقی) و شراب نوشیده شود و زنا فاش گردد و مرد كم و زنان بسیار شوند تا آنجا كه
[ صفحه 511]
پنجاه زن در برابر یك مرد باشد.
(منتخب الاثر ص 432):
عن بن عباس (ره) قال: حججنا مع رسول الله (ص) حجة الوداع فاخذ بحلقه باب الكعبة ثم اقبل علینا بوجهه فقال: الا أخبركم باشراط الساعة فكان ادنی الناس منه یومئذ سلمان (رض) فقال: بلی یا رسول الله (ص) فقال: بلی یا رسول الله (ص) فقال من اشراط القیامة اضاعة الصلوة و اتباع الشهوات و المیل مع الأهواء و تعظیم اصحاب المال و بیع الدین بالدنیا فعتدها یذاب قلب المؤمن فی جوفه كما یذاب الملح فی الماء مما یری من المنكر فلا یستطیع ان یغیره قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله؟ قال: ای و الذی نفسی بیده یا سلمان ان عندها یلیهم امراء جورة و وزراء فسقة و عرفاء ظلمة و امناء خونة و قال سلمان (رض) ان هذا لكانن یا رسول الله (ص)؟ قال (ص): ای و الذی نفسی بدیه یا سلمان ان عندها یكون المنكر معروفا و المعروف منكرا و یؤتمن الخائن و یخون الأمین و یصدق الكاذب و یكذب الصادق قال سلمان: و ان هذا الكائن یا رسول الله (ص)؟ قال ای والذی نفسی بیده یا سلمان فعندها تكون امارة النساء و مشاورة الاماء و قعود الصبیان لی المنابر و یكون الكذب ظرفا و الزكوة مغرما والفی ء مغنما و یجفو الرجل والدیه و یبر صدیقه و یطلع الكوكب المذنب قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص) لكائن قال (ص): ای و الذی نفسی بیده یا سلمان لكائن فعندها تقارب الاسواق اذ قال هذا: لم ابع شیئا و قال هذا: لم اربح شیئا فلا تری الا ذاما لله قال سلمان: و ان هذا یا رسول الله (ص) قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان فعندها تلیهم اقوام ان تكلموا قتلوهم و ان سكتوا استباحوهم لیستأثرون بغیئهم و لیطاؤن حرمتهم و لیسفكن دماتهم و لیملئن قلوبهم دغلا و رعبا فلا تراهم الا رجلین خائفین مرعوبین مرهوبین قال سلمان و ان هذا لكاین یا رسول الله (ص) قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان ان عندها یؤتی بشیی من المشرق و شیی من المغرب یلون امتی یلون امتی فالویل الضعفاء امتی منهم و الویل لهم من الله لا یرحمون صغیرا و لا یوقرون كبیرا و لا یتجافون عن مسیی جثتهم جثة الأدمیین و قلوبهم قلوب الشیاطین قال سلمان (رض) و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال ای و الذی نفسی بیده یا سلمان و عندها یكتفی الرجال بالرجال
[ صفحه 512]
و النساء بالنساء و یغاز علی الغلمان كما یغار علی الجاریة فی بیت اهلها و تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال و یركب ذوات الفروج السروج فعلیهن من امتی لعنة الله قال سلمان (رض) و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان عندها تزخرف المساجد كما تزخرف البیع و الكنایس و تحلی المصاحف و تطول المنارات و تكثر الصفوف قلوب متباغضة و السن مختلفة قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان (رض) و عندها تحلی ذكور امتی بالذهب یلبسون الحریر و الدیباج و یتخذون جلود النمور صفافا (صفاقا) قال سلمان وعندها یظهر الربا و یتعاملون بالغیبة و الرشی و یوضع الدین و ترفع الدنیا قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای و الذی نفسی بیده یا سلمان و عندها یكثر الطلاق فلا یقام لله حد و لن یضروا الله شیئا قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان و عندها تظهر القینات و المعارف و تلینهم اشرار امتی قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان وعندها یحج اغنیاء امتی للنزهة و یحج اوساطها للتجارة و یحج فقراؤها للریا والسمعة فعندها یكون اقوام یتعلمون القرآن لغیرالله و یتخذونه مزامیر و یكون اقوام یتفقهون لغیرالله و یكثر اولاد الزنا و یتغنون بالقرآن و یتهافتون بالدنیا قال سلمان: و ان هذا الكائن یا رسول الله؟ قال ای و الذی نفسی بیده یا سلمان ذلك اذا انتهكت المحارم و اكتسبت الماثم و سلط الاشرار علی الأخیار و یفشو الكذب و تظهر اللجاجة و تفشو الفاقة و یتباهون فی اللباس و یمطرون فی غیر اوان المطر و یستحسنون الكوبة و المعازف و ینكرون الامر بالمعروف و النهی عن المنكر حتی یكون المؤمن فی ذلك الزمان اذل من لأمة و یظهر قراؤهم و عبادهم فیما بینهم التلاوم فاولئك یدعون فی ملكوت السموات الأرجاس الأنجاس قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص) قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان فعندها لا یخشی الغنی علی الفقیر حتی ان السائل یسئل فی الناس فیما بین الجمعتین لا یصیب احدا یضع فی كفه شیئا قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ فقال: ای و الذی نفسی بیده
[ صفحه 513]
یا سلمان فعندها یتكلم الرویبضة فقال سلمان و مالروبیضة یا رسول الله فداك ابی و امی قال (ص) یتكلم فی امر العامة من لم یكن یتكلم فلم یلبثوا الا قلیلا حتی تخور الارض خورة فلا یظن كل قوم الا انها خارت فی ناحیتهم فیمكتون ما شاءالله ثم ینكثون فی مكثهم فتلقی لهم الارض افلا ذكبدها قال ذهبا و فضة ثم اومی بیده الی الأساطین فقال مثل هذا فیومئذ لا ینفع ذهب و لا فضة فهذا معنی قوله تعالی «فقد جاء اشراطها» قال الله تعالی: «فاعلم انه لا الة الا الله و اسغفر لذنبك».
بنقل از ابن عباس (ره) گفت: یا رسول خدا (ص) در حجة الوداع بودیم حضرت حلقه در كعبه مشرفه را گرفت و بما رو كرد و فرمود: آیا از مقدمات قیامت بشما خبر بدهم و نزدیكترین مردم به حضرت در آن روز سلمان (رض) بود عرض كرد: آری یا رسول الله (ص) فرمود: از مقدمات قیامت ضایع ساختن نمازها و پیروی از شهوتها و میل كردن به هوا و هوس و بزرگ داشتن مالداران و فروختن دین بدنیا است كه در این هنگام قلب مؤمن گداخته شود همانند گداخته شدن نمك در آب از منكراتی كه می بیند و نتواند آنرا تغییر دهد سلمان (رض) عرض كرد یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست اوست ای سلمان (ره) در اینموقع امیران ستمگر و وزیران فاسق و عارفان ظالم و اینان خائن متصدی امور شوند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری به پروردگارم قسم در این وقت منكر معروف و معروف منكر شود و شخص خائن امین و امین خائن شمرده شود و دروغگو را تصدیق كنند و راستگو را تكذیب نمایند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست او است ای سلمان در این هنگام زنان فرمانروا باشند و كنیزان مورد مشورت قرار گیرند و كودكان بر منبرها نشینند و دروغ كار ظریف بشمار آید و زكوة را خسارت و بیت المال را غنیمت گیرند و مرد به پدر و مادرش جفاء كند و دوستش را راستگو می داند و ستاره ی دنباله دار طلوع كند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) در اینموقع بازارها نزدیك شود این یك گوید: چیزی نفروختم و آن یك گوید: من سودی نبردم پس كسی را
[ صفحه 514]
نمی بینی جز آنكه خدای را نكوهش كند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است یا سلمان در این وقت زمام امور آنها بدست كسانی افتد كه اگر سخن گویند آنها را بكشند و اگر خاموش مانند كشتن آنها را مباح دانند برای آنكه حقوق آنها از بیت المال را تصاحب كنند و احترام آنها را پایمال سازند و خونهایشان را بریزند و دلهای آنرا پر از دغل و ترس كنند نمی بینی دو كس را مگر همدیگر بترسند و مرعوب یكدیگر باشند سلمان گفت: این كار شدنی است یا رسول الله (ص) فرمود: آری به كسی جانم دو دست اوست ای سلمان در این وقت چیزی از مشرق و چیزی از مغرب ظاهر می شود و در این وقت امت من چهره و رنگ عوض می نمایند و وای بر ضعفاء امت پس وای بر امت برای شان از سوی خداوند نه بر صغیر رحم كنند و نه بزرگان را احترام كنند و از گناهكاران فاصله نگیرند جثه شان جثه آدمیان باشد و قلبهایشان قلبهای شیاطین، سلمان (رض) عرض كرد: این امر واقع می شود یا رسول الله (ص) فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت اوست ای سلمان در اینموقع مردان با مردان و زنان با زنان اكتفاء كنند و بر پسران رشك برند چنانچه بر دختران در خانه اهل شان رشك برند و مردان به زنان و زنان به مردان شباهت یابند و زنان سوار زین ها شوند بر اینگونه از زنان امتم لعنت خدا باد. سلمان (رض) عرض كرد: این كار واقع می شود یا رسول الله (ص) فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) و در این هنگام مساجد را زینت كنند چنانكه عبادتگاه های یهودان و مسیحیان را زینت نمایند و به قرآن ها زیور بندند و مناره ها را طولانی سازند و صفهای بسیار می بندند در حالی كه دلها به همدیگر كینه توز و زبانها مختلف باشد. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) در این هنگام پسران امتم با طلا خود را بیارایند و حریر دیباج بپوشند و پوست پلنگ پوشند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) و در این موقع ربا آشكار می شود مردم عمل به غیبت و رشوه گرفتن و رشوه دادن كننده دین پست
[ صفحه 515]
می شود و بلند شمرده شود دنیا. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان و در این وقت طلاق بسیار می گردد و حدود خدا اقامه نمی شود و هرگز بخدا ضرر و زیانی نتوانند رسانید. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) و در این موقع كنیزهای خواننده و آلات موسیقی ظاهر می شود و آوازه خوانی و مشاطه گری و آلات لهو و لعب و آزار امتم آنها را خرید و فروش می نمایند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع شدنی است؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) در این وقت ثروتمندان امتم برای تفریح حج كنند و افراد متوسط امتم بخاطر تجارت به حج روند و فقیران امتم برای ریاكاری حج كنند. و در اینموقع گروهی قرآن كریم را برای غیر خدا فرا گیرند و آنرا مزمار و ساز قرار دهند و گروهی درس فقه برای غیر خدا خوانند و اولاد زنا بسیار شوند و قرآن كریم را به آوای غنا خوانند و بر دنیا نهند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) در زمانی كه محارم هتك شوند و كسب گناه رواج یابد و بدان بر نیكان مسلط گردند و دروغ فاش و لجاجت ظاهر شود و تنگدستی بسیار گردد و مردم در لباس فخر و مباهات كنند و باران غیر موقع ببارد و طبل و آلات موسیقی را مردم خوب بشمرند و امر بمعروف و نهی از منكر را انكار كنند تا آنجا كه مؤمن در آن زمان خوار و ذلیلتر از كنیز باشد و خوانندگان و حسابداران یك دیگر را سرزنش كنند. آنها در ملكوت آسمانها پلید و ناپاك خوانده شوند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) در این وقت ثروتمند از مستمند ترسی ندارد تا آنجا كه مستمند از طرف یك هفته اگر از مردم چیزی بخواهد كسی نیابد كه چیزی بدستش بگذارد سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع شدنی است؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست او است ای سلمان (ره) در این وقت رویبضه بسخن آید سلمان (ره) عرض كرد: یا رسول الله (ص) رویبضه
[ صفحه 516]
چیست؟ پدر و مادرم فدایت باد فرمود: در امور عامه مردم كسی كه سخن نمی گوید سخن بگوید و اندكی درنگ كنند كه زمین ناله ای بركشد پس هر قومی گمان كنند كه تنها در ناحیه خودشان این ناله برآمده پس تا آنجا كه خدا بخواهد درنگ كنند و زمین پاره های جگر خود را برای آنها می افكند فرمود: یعنی طلا و نقره را آنگاه یا دست مبارك اشاره به ستونها كرد و فرمود: مثل این در آنروز طلا و نقره سودی ندهد و این است معنای آیه كریمه: (پس بتحیق آید اشراط ساعت) خدای تعای فرماید: «پس بدانكه معبودی نیست بجز ذات پاك خدای یگانه و برای گناه خود استغفار كن».
(منتخب الاثر ص 434):
عقدالدرر عن ابی جعفر محمد بن علی (ع): لا یظهر الهدی الا علی خوف شدید و زلزال و فتنة تصیب الناس و طاعون قبل ذلك و سیف قاطع بین العرب و اختلاف شدید بین الناس و تشتت فی دینهم و تغیر فی حاله حتی یتمنی الموت صباحا و مساء من عظم ما یری و من كلب الناس و اكل بعضهم بعضا... فیاطوبی لمن ادركه و كان من انصاره و الویل كل الویل لمن خالفه و خالف امره.
در كتاب عقدالدرر از حضرت جعفر بن محمد (ع) روایت است كه حضرت مهدی (ع) ظاهر نشود مگر در زمانی كه خوف و فتنه و آشوب زیادی به مردم رسد و بلای طاعون بر آنها فرود آید و اعراب بر علیه یكدیگر شمشیر بندند و جنگ و خونریزی بین اعراب زیاد شود و اختلاف مردم با هم بسیار گردد و در امر دین پراكنده گردند و حال عمومی سخت گردد تا جاییكه هر صبح و شام تقاضای مرگ نمایند از بزرگی بلائی كه بر آنها نازل شود و سختی روزگار كه سبب خوردن بعضی از مردم كشورها مردم كشور دیگر گردد و در چنین روزگاری خوشا حال آنكه از یاران حضرت مهدی (ع) باشد و وای بحال آنكه جز مخالفین حضرت باشد و با اوامر آن حضرت مخالفت نماید.
[ صفحه 517]
عن ابی سعید الخدری (ره) قال: قال رسول الله (ص): یقوم فی آخرالزمان رجل من عترتی، شاب حسن الوجه اقنی الانف یملا الأرض قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا و یملك كذا و كذا سبع سنین.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) گفت: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: در آخرالزمان مردی از عترت (ع) من قیام می كند كه جوان و زیبارو و بینی او برآمده است زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده و چنین و چنین تا هفت سال حكومت نماید.
(یوم الخلاص ص 170):
قال امیرالمؤمنین (ع): و لیبعثن الله رجلا من ولدی (فی آخرالزمان) یطالب بدمائنا و لیغیبن عنهم تمییز الأهل الضلالة.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و البته خدا برمی انگیزد مردی از فرزندان مرا (در آخرالزمان) كه خونهای ما را طلب كند و از مردم غائب می گردد برای آنكه گمراهان تمییز داده شوند.
(عقدالدرر ص 35):
عن حذیفه بن الیمان (رض) عن رسول الله (ص) فی قصة السفیانی و ما یفعله
[ صفحه 483]
من الفجور و القتل: فقال: فعند ذلك ینادی مناد من السماء: یا ایها الناس ان الله عزوجل قد قطع عنكم مدة الجبارین و المنافقین و اشیاعهم و ولاكم خیر امة محمد (ص) فالحقوا به بمكة فانه المهدی و اسمه احمد بن عبدالله.
بنقل از حذیفه بن یمان (رض) از رسول خدا (ص) در داستان سفیانی و بدكاریها و كشتاری كه می كند فرمود: در این هنگام منادی از آسمان فریاد بركشد: ای مردم همانا خدای عزوجل از شما مدت ستمگری جباران و منافقان و پیروان آنها را برید و بهترین امت محمد (ص) را بر شما حاكم ساخت پس در مكه مشرفه به او ملحق شوید كه مهدی (ع) او می باشد و نام او احمد بن عبدالله است.
(عقدالدرر ص 154):
ودع عمر ابن الخطاب: البیت، ثم قال: والله ما ارانی ادع خزائن البیت و ما فیه من السلاح و المال لم اقسمه فی سبیل الله فقال له علی بن ابیطالب: امض فلست بصاحبه انما صاحبه فتی شاب من قریش یقسمه فی سبیل الله تعالی، فی آخرالزمان.
عمر ابن الخطاب بیت الله الحرام را وداع كرد و گفت: بخدا قسم نمی دانم خزانه های بیت الله و آنچه اسلحه و مال را كه در آن است رها كنم و در راه خدا تقسیم ننمایم امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) فرمود: از این بگذر كه تو این كار نتوانی كرد همانا انجام دهنده ی این عمل جوانمردی از قریش باشد كه در آخرالزمان در راه خدا آنرا تقسیم نماید.
(عقدالدرر ص 44 و اخرجه الحاكم فی مستدركه):
عن ابی سعید الخدری (ره) قال: قال رسول الله (ص): ینزل بامتی فی آخرالزمان بلاء شدید من سلطانهم. لم یسمع ببلاء اشد منه حتی تضیق علیهم الارض الرجبة حتی تملا الأرض جورا وظلما لا یجد المؤمن ملجأ یلتجی الیه من الظلم فیبعث الله عزوجل رجلا من عترتی فیملا الارض قسطا و عدلا كما ملئت جورا و ظلما یرضی عنه ساكن السماء و ساكن الارض لا تدخر الارض من بدرها شیئا الا اخرجته و لا السماء من قطرها شیئا الا صبه الله علیهم مدرارا، یعیش فیهم سبع سنین او ثمان او تسع یتمنی الاحیاء الاموات مم صنع الله عزوجل باهل
[ صفحه 484]
الأرض من خیره.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) گفت: رسول اكرم (ص) فرمود: در آخرالزمان به امتم از سوی حاكم و سلطان آن چنان بلا و گرفتاری سختی برسد كه گوشی آنرا نشنیده باشد و زمین با همه فراخی كه دارد بر آنان تنگ گردد تا حدی كه زمین پر از ظلم و جور شود و مؤمن پناهگاهی نیابد كه بدان نیامد. پس خدای عزوجل مردی از عترت من برانگیزد كه زمین را پر از عدل و داد كند چنانكه پر از ظلم و جور شده كه ساكنان آسمان از او راضی شوند چنانكه ساكنان زمین راضی گردند. و زمین از بذرهای خود چیزی نگاه ندارد و همه را بیرون می دهد و آسمان از باران خود چیزی دریغ نورزد جز آنكه خدا آنرا پیوسته بر مردم می ریزد، و او در میان مردم هفت یا هشت یا نه سال آنچنان حكومت كند كه مردگان آرزوی زده شدن نمایند به خاطر خیر و بركتی كه خدا به مردم می رساند.
(یوم الخلاص ص 219):
قال رسول الله (ص): ان اعظم الناس یقینا، قوم یكونون فی آخر الزمان لم یلحقوا النبی و حجب عنهم الحجة فامنوا بسواد فی بیاض.
رسول اكرم (ص) فرمود: همانا آن قوم یقینشان از همه مردم بزرگتر است كه در آخرالزمان باشند پیغمبر (ص) را ندیده و حجت خدا نیز از آنان مخفی مانده تنها به نوشته ها ایمان دارند.
(یوم الخلاص ص 241):
قال الصادق (ع) سیأتی علیكم زمان لا ینجو فیه من ذوی الدین الا من ظنوا انه ابله و صبر نفسه علی ان یقال: انه ابله لا عقل له.
امام صادق (ع) فرمود: زمانی به شما رخ دهد كه دیندار در آن زمان نجات نیابد مگر كسی كه گمان كنند او ابله است و آن چنان صبر داشته باشد كه گویند ابله و بی عقل است.
(منتخب الاثر ص 438 و یوم الخلاص ص 421):
قال رسول الله (ص): لا یأتی علیكم زمان الا الذی بعده شر منه.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی بر شما نمی رسد مگر آنكه روز بعدش بدتر از روز گذشته باشد.
[ صفحه 485]
(یوم الخلاص ص 421):
قال رسول الله (ص): یأتی علی الناس زمان همهم بطونهم و شرفهم متاعهم و قبلتهم نساؤهم و دینهم دراهمهم و دنانیرهم اولئك شر الخلق لا خلاق لهم عند الله.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم برسد كه همتمردم شكمشان باشد (برای شكم تلاش كنند) و شرافت مردم كالای آنها و زنان آنها قبله شان و دینشان درهم و دینارشان باشد اینگونه مردم بدترین خلقند و در پیشگاه خدا بهره و نصیبی ندارند.
(یوم الخلاص ص 421):
قال رسول الله (ص): سیأتی علی الناس زمان یخیر فیه الرجل بین العجز و الفجور فمن ادرك ذلك الزمان فلیختر العجز علی الفجور.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم برسد كه مرد مخیر گردد میان عجز و ناتوانی و میان بدكاری هر كس آن زمان را دریابد عجز و ناتوانی را بر بدكاری برگزیند.
(یوم الخلاص ص 422):
قال رسول الله (ص): لیأتین علی الناس زمان لا یبقی احد الا اكل الربا فان لم یأكله اصابه غباره.
رسول اكرم (ص) فرمود: البته زمانی به مردم برسد كه هیچكس باقی نماند جز آنكه رباخوار باشد و اگر ربا نخورد گرد و غبار ربا خواری به وی رسد.
(یوم الخلاص ص 423):
قال رسول الله (ص): سیأتی علی امتی زمان تخبث فیه سرائرهم و تحسن علانیتهم طمعا فی الدنیا، لا یریدون ما عند الله عزوجل. یكون امرهم ریاء لا یخلطه خوف «ای خوف من الله» یعمهم الله بعقاب، فیدعونه دعاء الغریق فلا یستجاب لهم.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی بر امتم برسد كه باطنشان خبیث و ناپاك و ظاهرشان زیبا باشد و این صفت به طمع رسیدن به مال دنیا است آنچه در پیشگاه خدای عزوجل است نمی جویند كارشان از روی ریاء باشد و ترسی از خدای ندارند در نتیجه عذاب خدا آنها را فراگیرد. و آنها مانند شخص غرق شده دعاء كنند ولی مستجاب نگردد.
[ صفحه 486]
(یوم الخلاص ص 423):
قال رسول الله (ص): اذا ظهرت الفاحشة كانت الرجفة و اذا جار الحكام قل المطرود غدر باهل الذمة ظهر العدو.
رسول اكرم (ص) فرمود: چون فاحشه و زشتكاری ظهور كند زلزله پدید آید و چون حاكمان ظلم كنند باران كم آید و چون به اهل ذمه (یهود و نصاری كه در كشورهای اسلامی بسر می برند) خیانت شود دشمن پدیدار گردد.
(یوم الخلاص ص 423):
قال رسول الله (ص): یصبح الرجل مؤمنا و یمسی كافرا و یمسی مؤمنا و یصبح كافرا یبیع احدكم دینه بعرض من الدنیا قلیل.
رسول اكرم (ص) فرمود: مرد صبح هنگام مؤمن و شب هنگام كافر می شود و شب هنگام مؤمن و صبح هنگام كافر می گردد. دین خود را به عوض متاع اندك دنیا فروشد.
(یوم الخلاص ص 424):
قال رسول الله (ص): ان لقوم سیفتنون باموالهم و یمنون بدینهم علی ربهم و یتمنون رحمته و یأمنون سطوته و یستحلون حرامه بالشبهات الكاذبة و الأهواء الساهیة، فیستحلون الخمر بالنبیذ، و السحت بالهدیة و الربا بالبیع.
رسول اكرم (ص) فرمود: همانا مردم به مالهای خودشان آزمون می گردند و با دین خود به پروردگارشان منت می گذارند و آرزوی رحمت او را دارند و از سطوت و غصب او ایمن می مانند و با شبهات دروغ هوا و هوسهای باطل حرام خدا را حلال می شمارند به وسیله نبیند شراب را حلال می شمرند و به وسیله هدیه حرام و بوسیله بیع ربا را حلال می دانند.
(یوم الخلاص ص 424):
قال رسول الله (ص): اذا اكثر الجور و الفساد و ظهر المنكر و امرت امتی به و نهیت عن المعروف و ینكرون الامر بالمعروف و النهی عن المنكر.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه ستم و فساد بسیار شود و منكر آشكار گردد و امتم امر به منكر كنند و نهی از معروف نمایند و منكر امر به معروف و نهی از منكر شود.
[ صفحه 487]
(یوم الخلاص ص 425):
قال رسول الله (ص): اذا صار النسا سماعین للكذب، اكالین للسحت، یستحلون الربا و الخمر و المقالات و الطرب و المعارف.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه بسیار دروغ بشنوند و بسیار حرام خوار گردند و ربا و شراب و گفتارهای باطل و طرب و آلات موسیقی را حلال بدانند.
(یوم الخلاص ص 427):
قال رسول الله (ص): اذا قطعوا الأرحام، و منوا بالطعام و اذا ذهبت رحمة الأكابر و قل حیاء الأصاغر.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه مردم رحمها را قطع كنند و در اطعام كردن منت بگذارند و ترحم كردن بزرگان برود و حیاء و شرم از خردسالان رخت بربندد.
(یوم الخلاص ص 425):
قال رسول الله (ص): اذا تواخی الناس علی الفجور و تهاجروا علی الدین و تحاجوا علی الكذب و تباغضوا علی الصدق.. فان كان ذلك كان الولد غیظا (أی مؤذیا مغضبا عاقا) و المطر قیظا (یعنی فی الصیف و فی غیر اوانه) و تفیض اللئام فیضا (تزداد) و تغیض الكرام غیضا (ای تقل و تنزل قیمتها.. (و هذا كله من واقع حیاتنا التی یتم وصفها بقوله (ص): و كان اهل ذلك الزمان ذئابا و سلاطینه سباعا و اوساطه اكالا و فقراءوه امواتا.
رسول اكرم (ص) فرمود: چون مردم متحد شوند بر بدكاری و دور ماندن بر این و با یكدیگر دوستی ورزند بر دروغ و كینه توزی بر راستی كنند... و اگر اینگونه باشد فرزند غیظ خواهد بود (اذیت گر و خشمگین و نافرمان) و باران قیظ باشد (یعنی در تابستان و غیر موقع) و فرومایگان بسیار شوند و شایستگان و كریمان اندك و بی قیمت گردند.
(یوم الخلاص ص 427):
قال رسول الله (ص): یحسد الرجل اخاه، و یسب اباه و یتعامل الشركاء بالخیانة.
رسول اكرم (ص) فرمود: مرد به برادرش حسد می برد و به پدرش ناسزا گوید و شركاء با یكدگر به خیانت رفتار كنند.
[ صفحه 488]
(یوم الخلاص ص 428):
قال رسول الله (ص): اذا دب الكبر فی القلوب دبیب السم فی الأبدان و ظهرت الجرائم و هونت العظائم.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه تكبر در قلبها مانند خزیدن زهر در بدن بخزد و جرمها آشكار شود و كارهای شریف خوار شمرده شود.
(یوم الخلاص ص 428):
قال رسول الله (ص): یكثر قیهم المال، و یعظم اصحاب المال.
رسول اكرم (ص) فرمود: مال در آنها بسیار و مالداران بزرگ شمرده شوند.
(یوم الخلاص ص 428):
قال رسول الله (ص): یكون ذلك اوذا عظمتم اغنیاءكم و اهنتم فقراءكم.. و رأیت الخلق فی المجالس لا یتابعون الا الاغنیاء.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه مالداران خود را بزرگ شمردید و فقیران را تحقیر كردید و مردم را دیدید كه در مجالس فقط مالداران را پیروی كنند.
(مسند احمد ج 2 ص 418 یوم الخلاص ص 429):
قال رسول الله (ص): لیشربن اناس من امتی الخمر یسمونها بغیر اسمها. و یضرب علی رؤوسهم بالمعارف.
رسول اكرم (ص) فرمود: البته مردمی از امتم شراب می نوشند و آن را به غیر نام شراب نام می برند. و بالای سرشان تار و طنبور زنند.
(یوم الخلاص ص 429):
قال رسول الله (ص): یظهر القمار و یباع الشراب ظاهرا لیس له مانع.
رسول اكرم (ص) فرمود: قمار آشكار می گردد و شراب آشكار و بدون مانع فروخته شود.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): تقسم اموال ذوی القربی بالزور و یتقامر علیها و تشرب بها الخمور.
رسول اكرم (ص) فرمود: اموال خویشاوندان (منظور خمس است) به ظلم تقسیم و وسیله قمار بازی شود و با آن شراب خورده شود.
[ صفحه 489]
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): یأتی علی الناس زمان هم ذئاب فمن لم یكن ذئبا اكلته الذئاب.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم رخ دهد كه مردم گرگ خو شوند و اگر كسی گرگ خو نباشد گرگ خویان او را بخورند.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): لیأتین علی الناس زمان یستحلون الخمر علیهم لعنة الله و الملائكة والناس اجمعین.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم رو نهد كه مردم شراب را حلال شمارند لعنت خدا و فرشتگان وهمه ی مردم بر آنها باد.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): اذا لبس الناس جلود الضان علی قلوب الذئاب و قلوبهم انتن من الجیف و امر من الصبر.
رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه مردم پوست گوسفند بر دلهای گرگ بپوشند و قلبهایشان گند و بدبوتر از مردار و تلختر از صبر باشد.
(یوم الخلاص ص 430):
قال رسول الله (ص): كلامهم احلی من الغسل، و قلوبهم امر من الحنظل، ما من یوم الا یقول الله تعالی: امنی تفرون: ام علی تتجر أون؟ «افحسبتم انما خلقناكم عبثا و انكم الینا لا ترجعون؟.
رسول اكرم (ص) فرمود: سخنانشان شیرین تر از عسل و قلبهایشان تلختر از حنظل باشد روزی نگذرد جز آنكه خدای تعالی فرماید: آیا از من فرار می كنید؟ یا بر من جرئت پیدا می كنید؟ «آیا پندارید كه ما شما را بیهوده آفریده ایم و شما بسوی ما باز نمی گردید؟»
(یوم الخلاص ص 431):
قال رسول الله (ص): لتركبن سنن من كان قبلكم شبرا بشیر و ذراعا بذارع، لو ان احدكم دخل فی جحر ضب لدخلتم فیه و حتی ان احدكم لو جامع امرأته فی
[ صفحه 490]
الطریق لفعلتموه.
رسول اكرم (ص) فرمود: به روش های كسانی كه پیش از شما بودند وجب به وجب و ذراع و ذراع خواهید رفت كه اگر كسی در سوراخ سوسماری رود شما نیز داخل شوید و اگر كسی در كنار راه با همسر خود همبستر شود شما نیز این كار كنید.
(یوم الخلاص ص 431):
قال رسول الله (ص): و رأیت الناس یتسافدون كما تتسافد البهائم، لا ینكر احدا منكرا تخوفا من الناس.
رسول اكرم (ص) فرمود: مردم را در آن عصر می بینی مانند چهارپایان نر و ماده می شوند و هیچكس از ترس مردم مخالفت به امر منكر نمی نماید.
(یوم الخلاص ص 358):
قال رسول الله (ص): بنا فتح الامر، و بنا یختم و بنا استنفذالله الناس فی اول الزمان و بنا یكون العدل فی آخرالزمان.
رسول اكرم (ص) فرمود: امر ولایت از ما آغاز شده و به ما پایان می پذیرد و خدا بوسیله ما مردم را نجات بخشید و برقراری عدل در آخرالزمان با ما باشد.
(یوم الخلاص ص 432):
قال امیرالمؤمنین (ع): یصبح الامر بالمعروف ذلیلا و الفاسق فیما لا یحب الله محمودا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: امر به معروف دلیل می گردد و فاسق بخاطر انجام آنچه خدا دوست نمی دارد ستوده و پسندیده می شود.
(یوم الخلاص ص 432)
قال امیرالمؤمنین (ع): و لا یزداد الامر الا شدة، و لا الدنیا الا ادبارا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: درباره آخرالزمان فرمود دنیا بر اهل دنیا پشت می كند و شدت گرفتاری زیاد می شود.
(منتخب الاثر ص 437 و یوم الخلاص ص 432):
قال امیرالمؤمنین (ع): یأتی علی الناس زمان لا یقرب فیه الا الماحل، و لا یظرف فیه الا الفاجر، و لا یضعف الا المنصف، یعدون الصدقة فیه غرما وصلة الرحم منا،
[ صفحه 491]
و العبادة استطالة علی الناس فعند ذلك یكون السلطان (ای الحكم) بمشورة النساء و امارة الصتبیان و تدبیر الخصیان.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: بر مردم روزی می آید كه تقرب نجوید مگر چابلوس و مردم فاجر خوش مشرب و ظریف شوند و منصفین از مردم ضعیف می شوند در آن روز صدقه را زیان و ضرر بینند و صله رحم با منت انجام پذیرد و عبادت خدای را برای فخرفروشی به مردم انجام دهند دراین روزگار كارها و حكومتها با مشورت زنان باشد فرمانروایی كودكان و نوبرخاستگان.
(یوم الخلاص ص 433):
قال امیرالمؤمنین (ع): علامة ذلك اذا امات الناس الصلاة و اضاعوا الامانة و استحلوا الكذب و اكلوا الربا، و اخذوا الرشی، و شیدوا البنیان، و باعوا الدین بالدنیا و استعملوا السفهاء و شاوروا النساء و قطعوا الارحام و اتبعوا الاهواء و استخفوا بالدماء و ظهرت شهادات الزور و استعمل الفجور و قول البهتان و الاثم و الطغیان.
امیرالمؤمنین (ع) در علامت دیگر آخرالزمان فرمود: وقتی كه نماز را بمیرانند، و امانت را تباه سازند، و دروغ گفتن را حلال بشمرند، و ربا خوردن را جایز دانند، و رشوه خواری را كسی حلال دانند، و بناها و ساختمانها بلند و محكم گردد، و دین را با دنیا معامله نمایند، و امور مردم در دست سفهاء و بی خردان باشد، و زنان طرف شور قرار گیرند، و رحم ها بریده گردد، و پیروی از هوی و هوس شود، خون ریزی را سبك شمرند، و شهادات دروغ رایج گردد، و جور و ستم و بهتان و گناه و طغیان زیاد گردد.
(بحار ج 52 ص 245):
قال امیرالمؤمنین (ع): بین یدی القائم سنین خداعة یكذب فیها الصادق و یصدق فیها الكاذب و یقرب فیها الماحل و ینطق فیها الرویبضة.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در سالهای قبل از ظهور حضرت قائم سالهایی خدعه و نیرنگ خواهد بود آدم راستگو را دروغگو می دانند دروغگویان را راستگو شمرند و چرب زبانان نزدیك می شوند و رویبضه به سخن می آید. («و رویبضه كسی است در امور عامه سخن بگوید در حالیكه مربوط باو نباشد»).
[ صفحه 492]
(یوم الخلاص ص 433):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذ رأیت كل عام یحدث فیه من الشر و البدعة اكثر مما كان.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: وقتی كه هر سال دیدی كه شر و بدعت در آن بیشتر از گذشته بود.
(یوم الخلاص ص 434):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذا اخذ الباطل مآخذه و ركب الجهل مراكبه و هدر فنیق الباطل بعد كظوم و تأخی الناس علی الفجور، و تهاجروا علی الدین و تحابوا علی الكذب و تباغضوا علی الصدق.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: وقتی كه باطل مأخذها و ریشه های خود بگیرد و نادانی بر مركوبهای خود سوار شود و مردم متحد بر بدكاری شوند و از دین فاصله گیرند و در دروغ به یكدیگر مهر ورزند و در راستی دشمن یكدگر شوند.
(یوم الخلاص ص 433):
قال امیرالمؤمنین (ع): و تعاملوا بالربا و تظاهروا بالزنی، و استحلوا الكذب و اتبعوا الهوی.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و مردم با یكدیگر معامله ربا كنند و در زنا تظاهر نمایند و دروغ را حلال شمارند و پیروی هوا و هوس باشند.
(یوم الخلاص ص 434):
قال امیرالمؤمنین (ع): و یفتحزون بشرب الخمور، و یضربون فی المساجد بالعیدان و المزامیر فلا ینكر احد اولاد العلوج یكونون فی ذلك الزمان الأكابر و یرعی القوم سفهاؤهم.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و افتخار به نوشیدن شراب كنند و در مساجد عود و ساز بنوازند و كسی بر آنها انكار نیاورد. فرزندان بی دین شان را در آن زمان بزرگ شمرده شوند و سفیهان و بیخردان سرپرست قوم گردند.
(یوم الخلاص ص 435):
قال امیرالمؤمنین (ع): و رأیت السلطان یحتكر الطعام.
[ صفحه 493]
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و می بینی حاكم و سلطان خوراكیهای را احتكار می كند.
(یوم الخلاص ص 435):
قال امیرالمؤمنین (ع): و الفقیر بینهم ذلیل حقیر و المؤمن ضعیف صغیر (مظلوم) و العالم عندهم وضیع و الفاسق عندهم مكرم و الظالم عندهم معظم و الضعیف عندهم هالك، و القوی عندهم مالك.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: و فقیر در میانشان ذلیل و حقیر و مؤمن ضعیف و پست (مظلوم) باشد و عالم در نزدشان فرومایه و فاسق مورد احترامشان گردد و ظالم مورد تعظیم و ضعیف نابود و نیرومند صاحب اختیار شود.
(یوم الخلاص ص 436):
قال امیرالمؤمنین (ع): دخل الناس فی دین الله افواجا و سیخرجون منه افواجا.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مردم گروه گروه در دین خدا درآمدند و بزودی گروه گروه از آن خارج می شوند.
(یوم الخلاص ص 436):
قال امیرالمؤمنین (ع): لقد خالط الشیطان ابدانهم... و ولج فی دمائهم و یوسوس لهم بالأفك حتی تركب الفتن الأمصار، و یقول المؤمن و المسكین المحب لنا: انی من المستضعفین.. و خیر الناس یؤمئذ من یلزم نفسه و یختفی فی بیته عن مخالطة الناس.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: محققا شیطان به بدنهای آنها مخلوط شده... و در خونهایشان رسوخ كرده و آنها را به دروغ و گناه وسوسه می كند تا آنجا كه بدكاری فراگیر همه ی شهرها شود و مؤمن مسكین دوستدار ما گوید: من از مستضعفانم و در آنروز بهترین مردم كسی است كه مراقب خویشتن باشد و در خانه ی خود از آمیختن با مردم پنهان گردد.
(یوم الخلاص ص 437):
قال الباقر (ع): اذا اصبح المؤمن ذلیلا، و المنافق عزیزا و یكون المؤمن اذل من الامة.
امام باقر (ع) فرمود: چون مؤمن خوار و ذلیل و منافق عزیز گردد و مؤمن ذلیلتر از كنیز شود.
[ صفحه 494]
(یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): و رأیت الجار یؤذی جاره خوفا من لسانه.
امام صادق (ع) فرمود: و ببینی همسایه بترس همسایه او را بیازارد.
(یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): تقسو القلوب و تمتلی ء الارض جورا و یكثر القتل حتی تحزن ذوات الاولاد و تفرج العواقر اللائی لیس لهن اولاد فبین یدی خروجه بلوی ای بلوی للمتقیمین علی الباطل و هو انتقام من الله تعالی.
امام صادق (ع) فرمود: دلهای سخت و زمین پر از ستم و كشتار بسیار گردد حتی زنان صاحب فرزند اندوهگین شوند و زنان نازا و بی فرزند خوشحال باشند و نزدیك خروج مهدی (ع) برای باطل پرستان بلوای سخت باشد و این انتقام از خدای تعالی بر آنها است.
(یوم الخلاص ص 439):
قال الصادق (ع): اذا صار لأهل الزمان وجوه جمیلة و ضمائر ردیئة فمن راهم اعجبوه و من عاملهم ظلموه.
امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه چهره های زیبا و درونهای زشت و پست برای مردم زمان باشد هركس آنها را بیند بشگفت افتد و هر كه با آنها معامله كند بوی ستم نمایند.
(یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): اذا رأیت الشر ظاهرا لا ینهی عنه و یعذر صاحبه و رأیت الفسق قد ظهر و رأیت المؤمن صامتا لا یقبل قوله و رأیت الفاسق یكذب و لا یرد علیه كذبه و فریته.
امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه دیدی بدی ظاهر و آشكار شده و از آن جلوگیری نمی شود و بدكار معذور شمرده گردد و دیدی فسق پدیدار گردیده و مؤمن خاموش مانده و گفتارش پذیرفته نیست و فاسق دروغ می گوید دروغ او رد نمی گردد.
(عن الزام الناصب ص 194 و یوم الخلاص ص 438):
قال الصادق (ع): یكون صاحب المال اعز من المؤمن و یصیر المؤمن ضعیفا (لا
[ صفحه 495]
ینكر الا بقلبه) و المنافق عزیزا و الفقیر حقیرا و العالم وضیعا و الفاسق مكرما و الظالم معظما.
امام صادق (ع) فرمود: مالدار عزیزتر از مؤمن و مؤمن ضعیف و ناتوان گردد (فقط با قلب خود انكار منكر كند) و منافق عزیز و فقیر ناچیز شود و عالم پست و فاسق گرامی و بظالم تعظیم شود.
(بحار ج 52 ص 260 و یوم الخلاص ص 439):
قال الصادق (ع): اذا رأیت السكران یصلی بالناس و لا یشان بالسكر و اذا سكر الانسان اكرم و اتقی و خیف شره و ترك لا یعاقب و یعذر لسكره.
امام صادق (ع) فرمود: وقتی كه دیدی شخص مست پیشنماز گردد و مستی زشت شمرده نشود و چون آدمی مست گردد و به او احترام گذارند و از شرش بترسند و پروا كنند و مست را بحال خود گذارند و كیفر ندهند و او را بخاطر مستی معذور كنند.
(یوم الخلاص ص 440):
قال الصادق (ع): یكون ذالك اذا رأیت الناظر یتعوذ بالله مما یری المؤمن فیه من الاجتهاد و رأیت الكافر فرحا لا یری فی المؤمن مرحا لما یری فی الارض من الفساد و رأیت الامر بالمعروف ذلیلا.
امام صادق (ع) فرمود: بدین امر خواهد بود چون ببینی مردم بخدا پناه می برند از آنچه مؤمن تلاش را در آن می بیند و ببینی كه كافر خوشحال است كه مؤمن بخاطر فسادی كه مشاهده می كند ناراحتی دارد. و ببینی كه امر بمعروف ذلیل گشته.
(یوم الخلاص ص 440):
قال الصادق (ع): (یكون) احتكار السلطان للطعام و بخس المكیال و المیزان و الغش و شیوع المسكرات و شراء الخمور فی الاسواق.
امام صادق (ع) فرمود: (می شود) احتكار كردن حاكم گندم را و كم فروشی و فریب در معامله و شیوع شرابفروشی در بازارها.
(یوم الخلاص ص 441)
قال الصادق (ع): و رأیت الفاسق فیما لا یحب الله قویا محمودا... و رأیت سبیل الخیر منقطعا، و سبیل الشر مسلوكا... و كان صاحب المال اعز من المؤمن و كان
[ صفحه 496]
الربا ظاهرا لا یغیر.. و رأیت القمار قد ظهر، و رأیت الشراب یباع ظاهرا لیس له مانع... و رأیت الشریف یستذله الذی یخاف سلطانه... و رأیت الهرج قد كثر.. و رأیت الناس مع من غلب... و رأیت الایات فی السماء لا یقزع لها احد و رأیت الناس قد استووا فی ترك الامر بالمعروف و النهی عن المنكر و ترك التدین و رأیت القضاة یقضون یخلاف ما امر الله.
امام صادق (ع) فرمود: و دیدی كه فاسق در آنچه خدا دوست نمی دارد قوی و ستوده است و راه خیر را دیدی بریده شده و راه بدی باز و رفتار می شود و مالدار عزیزتر از مؤمن است و ربا ظاهر گردیده و تغییر داده نمی شود و قمار ظاهر گردیده و شراب بدون مانع آشكار خرید و فروش می گردد و شخص شریف را ببینی كسی او را ذلیل می شمرد كه از قدرت و سلطه او مردم می ترسند و ببینی كه هر ج و مرج بسیار گردیده و مردم همراه كسی باشند كه غلبه و چیرگی با او است و از نشانه های آسمانی كسی هراس ندارد و مردم در ترك كردن امر به معروف و نهی از منكر و ترك دیانت یكسانند و قاضیان بخلاف فرمان خدا قضاوت می كنند.
(بحار ج 52 ص 185 و یوم الخلاص ص 441):
قال الرضا (ع): اذا اشتدت الحاجة و الفاقة وانكر الناس بعضهم. یأتی الرجل اخاه فی حاجته فیلقاه بغیر الوجه الذی كان یلقاه فیه، ویكلمه بغیر الكلام الذی كان یكلمه.
امام رضا (ع) فرمود: هنگامی كه حاجت و تنگدستی بسیار گردد و مردم بعض بعضی دگر را انكار كنند و مرد به نزد برادر خود برای حاجتی آید و او با چهره ی دگری او را دیدار كند و سخنی با او گوید كه از پیش با وی آنگونه سخن نگفته باشد.
(عن الزام الناصب ص 195 و یوم الخلاص ص 449):
قال امیرالمؤمنین (ع): ویری الرجل من زوجته القبیح فلا ینهاها و لا یردها عنه، و یأخذ ما تأتی من كد فرجها و من مفسد خدرها، حتی لو نكحت طولا و عرضا لم ینهها و لا یسمع ما وقع - ای ما قیل فیها من الكلام القبیح فذاك هو الدیوث.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: در حالات آخرالزمان فرمود: مرد از همسرش كار قبیح می بیند و او را نهی نمی كند و از زشت كاریش باز نمی دارد بكله از راه دامن زن (زنا)
[ صفحه 497]
ارتزاق می نماید حتی اگر طول و عرض خود را در اختیار دیگران بگذار نهی نمی كند و آنچه دیگران درباره زنش می گویند و زشتی كارش فراگیر شده است بی توجه می ماند چنین مردی دیوث است.
(یوم الخلاص ص 448):
قال رسول الله (ص): سیأتی بعدی اقوام، یأكلون طیب الطعام و الوانها، و یركبون الدواب و یتزینون بزینة المرأة لزوجها، ویتبرجون تبرج النساء، و زیهم مثل زی ملوك جبابرة هم منافقو هذه الامة فی آخرالزمان، شاربوا القهوات - ای المسكرات - لا عبون بالكعاب - ای القمار - راكبون للشهوات، تاركون للجماعات، راقدون عن العتمات - ای صلوات الصبح و العشاءین - مفرطون بالغدوات - ای متهاونون بصلاتی الظهر و العصر - مثلهم كمثل الدفلی: زهرتها حسنة و طعمها مر! كلامهم الحكمة، واعمالهم داء لا یقبل الدواء.
رسول اكرم فرمود: پس از من مردمی آیند كه غذاهای پاكیزه و رنگارنگ خورند و بر مركوبها سوار شوند و خویشتن را بمانند آرایش زن برای شوهر بیارایند و مانند زنان بی پرده باشند و هیكل و شكلشان شكل و هیئت پادشاهان ستمگر باشد آنها منافقان این امت در آخرالزمانند. شرابخوار و قمارباز مرتكبین شهوتها و رها كنندگان جماعتهایند.بخاطر خوابیدن ترك نماز صبح و مغرب و عشاء كنند. و در گذاردن نماز ظهر و عصر تهاون و سستی كنند. آنها مانند خرزهره باشند كه گل زیبا ولی مزه تلخ دارند سخنانش حكمت آمیز باشد و كارهایشان دردی است بی درمان.
(یوم الخلاص ص 450):
قال امیرالمؤمنین: اذا رأیت الرجل یأكل من كسب امرأته من الفجور، یعلم ذلك و یقیم علیه. بل یكری امرأته و خادمته و جاریته یعنی: بنته و یرضی بالدنی من طعامه و شرابه و ملذاته.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: چون دیدی كه مرد از درآمد بدكاری همسرش می خورد با اینكه می داند بدان ادامه می دهد بلكه زن و خدمتكار و دخترش را برای عمل زشت زنا كرایه دهد و به پست ترین خوردنی و نوشیدنی و لذت راضی باشد.
[ صفحه 498]
(یوم الخلاص ص 450):
قال امیرالمؤمنین (ع): ینفق الرجل من ماله فی غیر طاعة الله، فلا ینهی و لا یؤخذ علیه، و یمنع الیسیر فی طاعة الله.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: مرد از مال خود در غیر طاعت خدا خرج می كند و از او جلوگیری و مؤاخذه نمی شود و اندكی هم در طاعت خدا را منع می كند.
(بحار ج 52 ص 263 و یوم الخلاص ص 455):
قال رسول الله (ص): اذا تزینت النساء بثیاب الرجال، و سلب عنهن قناع الحیاء.
رسول اكرم (ص) (درباره آخرالزمان) فرمود: هنگامی كه زنان با آرایه های مردان خود را بیارایند و مقنعه و حیاء و شرم از آنها سلب شود.
(یوم الخلاص ص 456):
قال رسول الله (ص): سیكون فی آخر امتی رجال، یركب نساؤهم علی سروج كاشباه الرجال یركبون علی المیاثر حتی یأتوا ابواب المساجد، نساؤهم كاسیات عاریات، علی رؤوسهن كأسنمة البخت العجاف، لا یجدن ریح الجنة. فالعنوهن فانهن ملعونات.
رسول اكرم (ص) فرمود: در آخر امت من مردانی خواهند بود كه زنان آنها مانند مردان بر زین ها سوار شوند (رانندگی ماشین) بر مفاخر سوار شوند تا به در مسجدها برسند. زنانشان در عین حالی كه لباس در تن دارند برهنه باشند بر سر آنها مانند كوهای شتر برآمدگی باشد (مقصود آراستن موها و بستن به بالای سر است) آنها بوی بهشت نمی یابند بر آنها لعنت كنید كه آنها لعنت شده اند.
(یوم الخلاص ص 457):
قال رسول الله (ص): اذا ركبت ذوات الفروج السروج فعلیهن من امتی لعنة الله.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه زنان بر زین ها سوار شوند لعنت خدا بر اینگونه زنان از امتم باد.
(منتخب الاثر ص 426 و یوم الخلاص ص 457):
قال رسول الله (ص): لا تقوم الساعة حتی تظهر ثیاب تلبسها نساء كاسیات عادیات و تعلو التحوت الوعول.
[ صفحه 499]
رسول اكرم (ص) فرمود: قیامت برپا نمی شود تا جامه هایی ظاهر گردد كه زنان آنرا در تن كنند در عین حالی كه در تن كرده اند برهنه اند و برتری جوئی دارند مانند پرنده درنده در هوا و بزكوهی بر سر قله ها.
بحار ج 52 ص 257 و یوم الخلاص ص 459):
قال رسول الله (ص): اذا رأیت المرأة تقهر زوجها، و تعمل ما لا یشتهی، و تنفق علیه من كسبها فیرضی بالدنی ء من الطعام و الشراب.
رسول اكرم (ص) فرمود: هنگامی كه دیدی زن بر شوهر خود قهر و غلبه دارد و آنچه شوهر نمی خواهد او انجام می دهد و زن از در آمد خود خرج او را می دهد. شوهر نیز به خوردنی و نوشیدنی پست راضی باشد.
(بحار ج 52 ص 259 و یوم الخلاص ص 463):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذ غلبت النساء علی الملك، و غلبن كل امری ء، فلا یؤتی الا ما لهن فیه هوی.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: هنگامی كه زنان بر حكومت غلبه جویند و بر همه مردان غالب گردند پس انجام نمی گردد مگر آنچه هوا و هوس زن بخواهد.
(منتخب الاثر ص 426 و یوم الخلاص ص 462):
قال امیرالمؤمنین (ع): تكون النسوة كاشفات عاریات متبرجات، من الدین خارجات و الی الفتن مائلات، و الی الشهوات و اللذات مسرعات، للمحرمات مستحلات، و فی جهنم خالدات.
امیرالمؤمنین (ع) فرمود: زنانی باشند مكشفه و برهنه و ظاهر كنندگان زینت و آرایه ی خود. از دین خارجند و به فتنه ها مایل و راغب، و بسوی شهوتها و لذتها شتابگیر و محرمات را حلال شمار و در جهنم جاویدان باشند.
(بحار ج 52 ص 256 و یوم الخلاص ص 463):
قال الصادق (ع):... و رأیت النساء یتزوجن بالنساء، و رأیت معیشة المرأة من كد فرجها و رأیت النساء یتخذن المجالس كما یتخذها الرجال.
امام صادق (ع) فرمود:... و دیدی كه زنان با زنان جفت شوند و دیدی معاش زن از درآمد خودفروشی او باشد و دیدی كه زنان مانند مردان مجلسها بوجود آورند.
[ صفحه 500]
(منخب الاثر ص 430 و یوم الخلاص ص 464):
قال الصادق (ع): تصبح طهران قصورها كقصور الجنة، و نسوانها كالحور العین یتلبسن بلباس الكفار، و یتزیین بزی الجبابرة، یركبن السروج و لا یتمكن لأزواجهن، و لا تكفی مكاسب الازواج لهن... فروا منها الی قلة الجبال و من الجحر الی الجحر كالثعلب باشباله.
امام صادق (ع) فرمود: طهران دارای كاخهایی همانند كاخهای بهشت خواهد شد و زنانش مانند حورالعین باشند لباس كافران پوشند و به شكل و قیافه جباران در آیند بر زین ها سوار شوند و برای همسر خود تمكین نكنند. و در آمد كسب شوهرانشان كفاف آنها را ننماید. پس از آنها بسوی قله كوه ها بگریزند. و مانند روباه كه بچه های خود را از سوراخی به سوراخی از ترس می گریزاند فرار كنید.
(یوم الخلاص ص 488):
قال رسول الله (ص): اذا رأیت الحق قدمات و ذهب اهله، و رأیت الجور قد شمل البلاد و رأیت القران قد خلق و احدث فیه ما لیس فیه و وجه علی الأهواء و رأیت الدین قد انكفأ كما ینكفی ء الماء فی الاناء و رأیت الشر ظاهرا لا ینهی عنه و یعذر اصحابه.
رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه دیدی حق مرده و اهل حق از میان رفتند و دیدی كه ظلم و ستم سرتاسر شهرها را فراگرفته و دیدی كه قرآن كریم كهنه شده و آنچه در آن نیست بتازگی ایجاد گشته و آنرا به هوای نفس خود توجیه می كنند و دیدی كه دین وارونه و واژگون شد مانند واژگون شدن آب از ظرف و دیدی كه شر آشكار شده و از آن جلوگیری نمی شود و بدكاران معذور بشمار آیند.
(منتخب الاثر ص 437 و یوم الخلاص ص 485):
قال رسول الله (ص): یأتی علی الناس زمان، لا یسلم لذی دین دینه الا من هرب من شاهق الی شاهق، و من جحر الی جحر كالثعلب باشباله فاذا كان ذلك لم تنل المعیشة الا بسخط الله فاذا كان ذلك كان هلاك الرجل علی یدی زوجته و ولده فاذا لم یكن له زوجة و لا ولد، كان هلاكه علی یدی ابویه، فان لم یكن له ابوان كان هلاكه علی یدی قراباته و الجیران. یعیرونه بضیق العیش فیوردونه الموارد التی
[ صفحه 501]
تهلك بها نفسه.
رسول اكرم (ص) فرمود: زمانی به مردم برسد كه دین شخص متدین برای او سالم نمی ماند مگر كسی كه از جای بلندی بجای بلند دگر بگریزد و از سوراخی به سوراخ دیگر فرار كند مانند روباه كه بچه های خود را می گریزاند و چون اینگونه باشد معیشت بدست نیابد مگر به معصیت خدا در اینموقع هلاكت مردم بدست همسر و فرزندش باشد و اگر همسر و فرزندی نداشته هلاكتش بدست پدر و مادرش صورت گیرد و اگر پدر و مادرش نبود هلاكتش بدست خویشاوندان و همسایگانش خواهد بود كه برای تنگی معاش او را سرزنش كنند و او را به هلاكت در افكنند.
(یوم الخلاص ص 488):
قال رسول الله (ص): و رأیت المنابر یؤمر علیها بالتقوی و لا یعمل القائل بما یأمر.
رسول اكرم (ص) فرمود: و دیدی در منبرها امر به تقوی و پرهیزگاری می شود ولی گوینده عمل به گفتار خود نمی كند.
(یوم الخلاص ص 489):
قال رسول الله (ص): سیأتی علیكم من بعدی زمان لیس فیه شیی ء اخفی من الحق و لا اظهر من الباطل، و لا اكثر من الكذب علی الله و رسوله، و لیس عند اهل ذلك الزمان سلعة ابور من الكتاب - القرآن - اذا تلی حق تلاوته و لا انفق منه اذا حرف عن مواضعة؟ و لا فی البلاد شیی ء انكر من المعروف و لا اعرف من المنكر.
رسول اكرم (ص) فرمود: پس از من زمانی می رسد كه در آن چیزی مخفی تر از حق و آشكارتر از باطل و ببشتر از دروغ بستن بخدا پیغمبرش (ص) نباشد و در نزد مردم آن زمان چیزی كسادآورتر از قرآن كریم كه اگر بحق تلاوت شود نیست و چنانچه از جاهای خود تحریف گردد چیزی از آن كم سودتر نباشد و در شهرها چیزهای نیكوتر از معروف و معروفتر از منكر پیدا نشود.
(یوم الخلاص ص 495):
قال الصادق (ع): و رأیت اصحاب الادیان یحتقرون، و یحتقر من یحبهم.
امام صادق (ع) فرمود: و دیدی كه دینداران و دوستدارانشان تحقیر می شوند.
[ صفحه 502]
(یوم الخلاص ص 495):
قال الباقر (ع): یقل الورع و یكثر الطمع ویری المؤمن صامتا لا یقبل قوله، و الكاذب یكذب و لا یرد علیه كذب، و الفاسق یمتدح بالفسق لا یرد علیه قوله.
امام باقر (ع) فرمود: پارسائی كم و طمع بسیار گردد و مؤمن خاموش بچشم آید چون گفتارش پذیرفته نشود. و دروغگو دروغ می گوید و دروغش را كسی برنمی گرداند و فاسق را بخاطر فسقش مدح گویند و گفتارش پذیرفته شود.
(بحار ج 52 ص 258 و یوم الخلاص ص 497):
قال الصادق (ع): و رأیت طلب الحج و الجهاد لغیرالله، و المصلی یصلی لیراه الناس.
امام صادق (ع) فرمود: و دیدی طلب كردن حج و جهاد برای غیر خدا باشد و نمازگزار بدان خاطر گذارد كه مردم او را ببینند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 474):
عن عبدالرحمن بن سیابة عن ابیعبدالله (ع) قال: كیف بكم اذا یقیم بلا امام هدی و لا علم یری یبرأ بعضكم من بعض، فعند ذلك تمیزون و تمحصون و تغربلون و عند ذلك اختلاف السنن و امارة اول النهار، و قتل و خلع (قطع خ ل) فی آخر النهار.
بنقل از عبدالرحمن بن سیابه از حضرت امام صادق (ع) فرمود: چگونه خواهید بود زمانی كه بدون امام هادی و بدون راهنمایی كه دیده شود باقی بمانید برخی از شما برخی دگر بیزاری بجوید در این هنگام است كه آزمون و غربال می شوید و اختلاف روشها پدیدار می گردد و در آغاز روز فرمانروائی باشد و قتل و بركنار نهادن (بریدن خ ل) و در آخر روز صورت گیرد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 474):
عن جمیل بن دراج عن زرارة قا ل: قال ابوعبدالله (ع): یأتی علی الناس زمان یغیب عنهم امامهم فقلت له: ما یصنع الناس فی ذلك الزمان؟ قال: یتمسكون بالامر الذی هم علیه حتی یتبین لهم.
بنقل از جمیل بن دراج (ره) از زراره (رض) گفت: امام صادق (ع) فرمود: زمانی به
[ صفحه 503]
مردم برسد كه امامشان غائب گردد عرض كردم: مردم در آن زمان چكار كنند؟ فرمود: به كاری كه می كردند متمسك شوند تا حق برای آنها آشكار گردد.
(بحار ج 51 ص 136):
عن الثمالی (ره) عن ابی جعفر (ع) قال: سمعته یقول: ان اقرب الناس الی الله عزوجل و اعلمهم و ارأفهم بالناس محمد و الائمة (ع) فادخلوا این دخلوا و فارقوا من فارقوا اعنی: بذلك حسینا و ولده (ع) فان الحق فیهم و هم الاوصیاء و منهم الائمة فأین ما رأیتموهم فاتبعوهم فان اصبحتم یوما لا ترون منهم احدا فاستعینوا بالله و انظروا السنة التی كنتم علیها فاتبعوها و احبوا من كنتم تحبون و ابعضوا من كنتم تبعضون فما اسرع ما یأتیكم الفرج.
بنقل از ثمالی (ره) گفت: از حضرت امام باقر (ع) شنیدم می فرمود: همانا نزدیكترین مردم در پیشگاه خدای عزوجل و داناترین و مهربانترین كس به مردم محمد (ص) و ائمه صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین می باشند بنابراین هر كجا كه آنان داخل شوند درآئید و از هر كس آنان جدائی كردند جدا شوید. مقصود من (از ائمه) امام حسین (ع) و فرزندانش می باشند زیرا حق در ایشان است و آنان اوصیاء هستند و امامان از ایشان می باشند و هر كجا آنان را دیدند از آنان پیروی كنید و اگر روزی هیچكس از ایشان را ندیدند از خدا كمك بگیرید و نظر به سنتی كنید كه شما بر آن سنت بودید از آن متابعت نمائید و هر كس را كه دوست می داشتید دوست بدارید و با هر كس كه دشمنی می كردید دشمنی كنید كه به سرعت فرج شما خواهد رسید.
(بحار ج 51 ص 137):
عن ام هانی ء الثقفیة قالت: غدوت علی سیدی محمد بن علی الباقر (ع) فقلت له: یا سیدی آیة فی كتاب الله عزوجل عرضت بقلبی اقلقتنی و اسهرتنی قال: فاسئلی یا ام هانی؟ قالت قلت: قول الله عزوجل «فلا اقسم بالخنس الجوار الكنس» قال: نعم المسألة سألتنی یا ام هانی ء هذا مولود فی آخرالزمان هو المهدی من هذه العترة تكون له حیرة و غیبة یضل فیها اقوام و یهتدی فیها اقوام فیا طوبی لك ان ادركته و یا طوبی من ادركه.
بنقل از ام هانی ثقفیه گفت: صبحگاهی به خدمت سید و سرورم امام باقر (ع) رفتم و
[ صفحه 504]
عرض كردم: ای سید و سرور من آیه ای از قرآن كریم به قلبم عارض شده كه مرا بی تاب و پریشان و بی خواب كرده فرمود: ای ام هانی بپرس. عرض كردم: این آیه شریفه: «فلا اقسم بالخنس الجوار الكنس» فرمود: آری خوب مسئله ای پرسیدی. ای ام هانی این مولودی است در آخرالزمان كه همان مهدی (ع) از این عترت باشد برای او حیرت و غیبتی است كه گروهی در آن گمراه و گروهی در هدایت خواهند بود خوشا حال تو اگر او را ادراك كنی و خوشا حال كسانی كه و را ادراك كنند.
(حیوة الحیوان دمیری ج 1 ص 193):
عن ابی ذر (رض) عن النبی (ص) قال: اذا اقترب الزمان كثر لبس الطیالسة و كثرت التجارة و كثر المال و عظم رب المال بماله و كثرت الفاحشة و كثر النساء و كانت امارة الصبیان و جار السلطان و طفف فی المكیال و المیزان و یربی الرجل جرو كلب خیرا من ان یربی ولدا و لا یوقر كبیر و لا یرحم صغیر و یكثر الزنا حتی الرجل لیغشی المرءة علی قارعة الطریق فیقول امثلهم فی ذلك الزمان لو اغتزلتم عن الطریق و یلیسون جلود الضان علی قلوب الذئاب امثلهم فی ذلك الزمان المداهن.
بنقل از ابی ذر (رض) از حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: وقتی كه زمان نزدیك شود جامه ی گشاد پوشیدن و بازرگانی و ثروت زیاد گردد و ثروتمند بخاطر مالش تعظیم بیند و فواحش و زنان بسیار شوند فرمانروائی با خردسالان باشد و سلطان ظلم كند كیل و وزن كم گردد (كمفروشی) و اگر مرد بچه سگ تربیت كند بهتر از آن است كه فرزندی تربیت نماید. بزرگان احترام نبینند و خردسالان ترحم نشوند و زنا بسیار گردد تا آنجا كه مرد در كنار گذرگاه های عمومی با زن درآمیزد مسئولانشان (شاید مأموران و محافظان جان و ناموس باشند) به آنها گویند: بهتر آن بود كه این كار را دورتر از گذرگاه ها انجام می دادید. و پوست گوسفند را بر قلبهای گرگان می پوشند. كارگزاران و مسئولان در ان زمان مردم چرب زبان و چاپلوس باشند.
(كشف الغمه ج 2 ص 473 و اثبات الهداة ج 3 ص 595 و عقدالدرر ص 145):
عن ابی سعید الخدری (ره) عن النبی (ص) قال: تتنعم امتی فی زمن المهدی نعمة لم یتنعموا مثلها قط یرسل الله السماء علیهم مدرارا و لا تدع الارض شیئا من
[ صفحه 505]
نباتها الا اخرجته.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) از رسول اكرم (ص) فرمود: امت من در زمان مهدی (ع) به نعمتی متنعم شوند كه هرگز مانند آن ندیده باشند خدا آسمان را مأمور كند كه باران پیوسته ببارد و زمین چیزی از روئیدنی را وامگذارد جز آنكه بیرونش دهد.
(كشف النعمه ج 2 ص 483):
عن ابی سعید الخدری و جابر بن عبدالله قال: رسول الله (ص): یكون فی آخرالزمان خلیفة یقسم المال و لا یعده.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) و جابر بن عبدالله (رض) گفتند: رسول خدا (ص) فرمود: در آخرالزمان خلیفه ای كه مال را بی عدد تقسیم كند.
(اثبات الهداة ج 3 ص 532):
عن فرات بن احنف عن ابی عبدالله (ع) عن آبائه عن علی (ع) فی حدیث قال: اما و الله لا قتلن انا و ابنای هذان و لیبعثن الله رجلا من ولدی فی آخرالزمان یطالب بدمائنا و لیغیبن عنهم تمیزا لأهل الضلال یقول القائل: (الجاهل خ ل) مالله فی آل محمد حاجة.
بنقل از فرات بن احنف از امام صادق (ع) از پدران بزرگوارش (ع) از حضرت امیرالمؤمنین (ع) در ضمن حدیثی فرمود: هان سوگند بخدا كه من و این دو فرزندم (امام حسن و امام حسین) كشته می شویم و البته خدا مردی از فرزندانم را در آخرالزمان برمی انگیزد كه طلب خون ما كند و برای امتیاز گمراهان او از مردم غائب می گردد تا گویند جاهل گوید: خدا حاجتی در آل محمد (ص) ندارد.
(اثبات الهداة ج 3 ص 533):
عن محمد بن سنان عن الكاهلی عن ابیعبدالله (ع) فی حدیث قال: لیأتین علیكم وقت لا یجد احدكم لدیناره و درهمه موضعا یصرفه فیه فقیل له: و انی یكون ذلك؟ فقال: عند فقدكم امامكم فلا تزالون كذلك حتی یطلع علیكم كما تطلع الشمس آیس ما تكونون منه.
بنقل از محمد بن سنان از كاهلی از امام صادق (ع) در ضمن حدیثی فرمود: البته وقتی شما پرسد كه هیچكس از شما برای دینار و درهم خود جائی برای مصرف كردن
[ صفحه 506]
نیابد. به امام (ع) عرض شد: چه وقتی باشد؟ فرمود: هنگامی كه امام خود را نیابید پس همیشه بهمین حال باشید تا وجودش بر شما طالع گردد چنانكه آفتاب بر شما طلوع كند پس از نومیدی كه دارید.
(اثبات الهداة ج 3 ص 597):
عن مروان عن ابیه موسی قال: قال سیدی جعفر بن محمد (ع): الخلف الصالح من ولدی و هو المهدی اسمه محمد و كنیته ابوالقاسم یخرج فی آخرالزمان یقال لامه: صقیل الی ان قال: و یظهر فی آخرالزمان علی رأسه غمامة تظله من الشمس تدور معه حیثما دار تنادی بصوت فصیح: هذا المهدی.
بنقل از مروان از پدرش موسی گفت: سید و مولایم امام صادق جعفر بن محمد صلوات الله و سلامه علیهما فرمود: خلف صالح از فرزندانم مهدی نام او محمد (ص) و كنیه اش ابوالقاسم است كه در آخرالزمان خروج می كند نام مادرش صیقل باشد تا آنجا كه فرمود: و در آخرالزمان ظاهر می شود بر سرش قطعه ابری است كه در آفتاب بر او سایه افكند و هر طرف او دور زند ابر هم بگردد و ابر با آوای فصیح فریاد بركشد: این مهدی (ع) است.
(بحار ج 52 ص 124):
عن ابی بصیر (ره) عن ابی جعفر (رض) قال: قال رسول الله (ص) ذات یوم و عنده جماعة من اصحابه: (اللهم لقنی اخوانی) مرتین فقال من حوله من اصحابه: اما نحن اخوانك یا رسول الله (ص)؟ فقال: لا، انكم اصحابی و اخوانی قوم فی آخرالزمان امنوا و لم یرونی لقد عرفنیهم الله بأسمائهم و اسماء ابائهم، من قبل ان یخرجهم من اصلاب آبائهم و ارحام امهاتم، لأحدهم اشد بقیة علی دینه من خرط القتاد فی اللیلة الظلماء او كالقابض علی جمر الغضا، اولئك مصابیح الدجی، ینحیهم الله من كل فتنة غبراء مظلمة.
بنقل از ابی بصیر (ره) از حضرت امام باقر (ع) فرمود: رسول اكرم (ص) روزی كه جمعی از اصحاب در محضرش مشرف بودند دوبار فرمود: (بارالها مرا بدیدار برادرانم برسان) اصحاب كه در اطراف حضرت بودند عرض كردند: یا رسول الله (ص) مگر ما برادران شما نیستم؟ فرمود: نه شما برادران ما نیستید ولی شما
[ صفحه 507]
اصحاب من می باشید. برادرانم گروهی هستند در آخرالزمان ایمان آورده اند در حالی كه مرا ندیده اند خدای تعالی آنان را به اسمهای آنان و اسمهای پدرانشان به من معرفی فرموده پیش از آنكه از صلب پدران و مادرانشان بیرون آورده باشد آحادشان در دین خود سخت باقی هستند بسی سخت تر و شدیدتر از دست كشیدن بر روی خارها در شبهای تاریك یا مانند كسی كه آتش در بیشه افكند آنان چراغهای روشن در تاریكی خدایشان از هر فتنه تیره و تاریك نجات می بخشد.
(بحار ج 52 ص 131):
عن الحكم بن عیینة قال: لما قتل امیرالمؤمنین (ع) الخوارج یوم النهروان قام الیه رجل (فقال: یا امیرالمؤمنین طوبی لنا اذ شهدنا معك هذا الموقف، و قتلنا معك هؤلاء الخوارج) فقال امیرالمؤمنین (ع): و الذی فلق الحبة و برء النسمة لقد شهدنا فی هذا الموقف اناس لم یخلق الله اباءهم و لا اجدادهم بعد، فقال الرجل: و كیف یشهدنا قوم لم یخلقوا؟ قال: بلی قوم یكونون فی آخرالزمان یشركوننا فیما نحن فیه و یسلمون لنا، فاولئك شركاؤنا فیما كنا فیه حقا حقا.
بنقل از حكم بن عیینة گفت: هنگامی كه حضرت امیرالمؤمنین (ع) در روز نهروان خوارج را كشت مردی برخاست و عرض كرد: یا امیرالمؤمنین (ع) خوشا حال ما كه در این جنگ در خدمت شما بودیم و این خوارج را به امر شما كشتیم. امام (ع) فرمود: قسم به آنكس كه دانه بشكافت و خلق را پدید آورد كه همراه ما در این جنگ مردمی بودند كه هنوز خدا پدران و نیاكانشان را نیافریده آن مرد عرض كرد: چگونه مردمی كه هنوز خلق نشده اند با ما همراه بودند؟ فرمود: آری قومی در آخرالزمان باشند كه با ما در امری كه انجام داده ایم شریكند و تسلیم ما می شوند. اینان حقیقة شریكان ما در كار ما می باشند.
(بحار ج 52 ص 130):
عن ابی عبدالله (ع) قال: قال رسول الله (ص): سیأتی قوم من بعدكم الرجل الواحد منهم له اجر خمسین منكم، قالوا: یا رسول الله (ص) نحن كنا معك ببدر و اوحد و حنین، و نزل فینا القران، فقال: انكم لو تحملوا لما حملوا لم تصبروا صبرهم.
[ صفحه 508]
امام صادق (ع) فرمود: حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: پس از شما مردمی باشند كه پاداش یك تن از آنان برابر پاداش پنجاه تن از شما باشد عرض كردند: یا رسول الله (ص) ما در خدمت شما در جنگ بدر و احد و حنین همراه بوده ایم و درباره ی ما قرآن كریم نازل شده. فرمود: اگر شما آنچه آنان تحمل كردند تحمل كنید ولی شما باندازه ی آنان صبر ندارید.
(بحار ج 52 ص 132):
عن عوف ابن مالك قال: قال رسول الله (ص) ذات یوم: یا لیتنی قد لقیت اخوانی، فقال له: ابوبكر و عمر: اولسنا اخوانك امنا بك و هاجرنا معك؟ قال: قد امنتم و هاجزتم و یا لیتنی قد لقیت اخوانی فاعاد القول فقال رسول الله (ص): انتم اصحابی و لكن اخوانی الذین یأتون من بعدكم، یؤمنون بی و یحبونی و ینصرونی و یصدقونی، و ما رأونی، فیالیتنی قد لقیت اخوانی.
بنقل از عوف ابن مالك گفت: رسول اكرم (ص) روزی فرمود: ای كاش برادرانم را ملاقات می كردم ابوبكر و عمر به عرض رسانیدند: آیا ما برادران شما نیستم؟ ما به شما ایمان آورده ایم و با شما مهاجرت كرده ایم. حضرت فرمود: آری ایمان آورده اید و هجرت كرده اید و ای كاش برادرانم را ملاقات می كردم. آنها گفتار خود را تكرار كردند. حضرت فرمود: شما اصحاب من هستید ولی برادرانم كسانی هستند كه پس از شما می آیند. بمن ایمان دارند و دوستم می دارند و یاریم می دهند و تصدیقم می كنند در حالی كه مرا ندیده اند پس ای كاش برادرانم را ملاقات می كردم.
(الغیبة للشیخ الطوسی (رض) ص 180):
عن ابی سعید الخدری (ره) قال: سمعت رسول الله (ص) یقول علی المنبر: ان المهدی من عترتی من اهل بیتی یخرج فی آخرالزمان ینزل له (من) السماء قطرها و تخرج له الارض بذرها فیملاء الارض عدلا و قسطا كما ملاها القوم ظلما و جورا.
بنقل از ابی سعید خدری (ره) گفت: از حضرت رسول اكرم (ص) كه بر منبر نشسته بود شنیدم می فرمود: همانا مهدی (ع) از عترت من (ع) از اهل بیت من است كه در آخرالزمان خروج می كند برای او از آسمان بارانش فرود می آید و زمین دانه های خود را بیرون می دهد پس زمین را پر از عدل و داد می كنند چنانكه مردم آنرا از ظلم و جور
[ صفحه 509]
پر كرده باشند.
(وسائل الشیعه ج 18 ص 564):
عن ابی جعفر (ع) قال: من المحتوم الذی لا تبدیل له عندالله قیام قائمنا، فمن شك فیما اقول لقی الله و هو به كافر و له جاحد.
امام باقر (ع) فرمود: از امر حتمی كه هیچ تغییر و تبدیلی هوای آن در پیشگاه خدا نیست قیام قائم ما است پس هر كس در گفتارم شك آورد خدا را ملاقات كند در حالی كه كافر و منكر خدا باشد.
(وسائل الشیعه ج 18 ص 564):
عن محمد بن مسلم (ره) عن ابی جعفر (ع) فی حدیث قال: من أصبح من هذه الامة لا امام له من الله أصبح تائها متحیرا ضالا ان مات علی هذه الحال مات میتة كفر و نفاق.
به نقل از محمد بن مسلم (ره) از امام باقر (ع) در ضمن حدیثی فرمود: هر كس از این امت صبح كند در حالی كه امامی از خدا نداشته باشد سرگردان و متحیر و گمراه، باشد اگر بر این حال بمیرد به مرگ كفر و نفاق مرده است.
(بحار ج 14 ص 33):
قال الله تعالی: (و لقد كتبنا فی الزبور من بعد الذكر ان الأرض یرثها عبادی الصالحون) قال ابوجعفر (ع) هم اصحاب المهدی (ع) فی آخرالزمان.
خدای تعالی فرماید: (و محققا در زبور پس از ذكر نوشتیم كه وارث زمین بندگان شایسته ی من باشند) اما باقر (ع) فرمود: آنان از اصحاب مهدی (ع) در آخرالزمان باشند.
(نورالثقلین ج 1 ص 31):
عن داوود بن كثیر الرقی عن ابی عبدالله (ع) فی قوله تعالی: «هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» قال: من اقر بقیام القائم (ع) انه حق.
به نقل از داود بن كثیر رقی از حضرت امام صادق (ع) در تفسیر آیه كریمه: «هادی است برای پرهیزگاران آنان كه ایمان به غیب دارند فرمود: كسی كه اقرار به قیام قائم (ع) كند كه آن حق است.
[ صفحه 510]
(تفسیر البرهان ج 3 ص 96):
قال الله تعالی: الذین ان مكناهم فی الارض اقاموا الصلوة و اتوا الزكوة و امروا بالمعروف و نهوا عن المنكر و لله عاقبة الامور. (الحج: 91). قال ابوجعفر (ع) هذه لال محمد المهدی (ع) و اصحابه علیهم السلام یملكهم الله مشارق الارض و مغاربها و یظهر الدین و یمیت الله عزوجل به و باصحابه البدع و الباطل كما امات السفیه الحق حتی لا یری اثر من الظلم و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنكر و لله عاقبة الأمور.
خدای تعالی فرماید: كسانی كه چون آنان را در زمین مكانت بخشیدیم نماز را بپای داشتند زكوة را اداء كردند و امر به معروف و نهی از منكر نمودند و پایان كارها در اختیار خدا است. امام باقر (ع) فرمود: این آیه كریمه برای آل محمد (ص) به مهدی (ع) و اصحاب او علیهم السلام است كه خدا آنان را مالك مشرقها و مغربهای زمین می سازد و دین را ظاهر و خدای عزوجل با دست او اصحابش بدعت ها و باطل را می میراند چنانكه سفیه و بیخرد حق را می رانید تا آنجا كه اثری از ظلم باقی نماند و امر به معروف و نهی از منكر كنند و پایان كارها به اختیار خدا است.
(یوم الخلاص ص 434):
قال امیرالمؤمنین (ع): اذا كان اهل ذلك الزمان ذئابا و سلاطینه سباعا و اوساطه اكالا و فقراؤه امواتا.
امیرالمؤمنین (ع) (درباره آخر الزمان) فرمود روزگاری كه مردمش گرگ صفت باشند و پادشاهان درنده و متوسطین از مردم پر خور و فقراء و بینوایان جزء اموات باشند.
(تفسیر الصافی چاپ قدیم ص 457):
و فی روضة الواعظین عن النبی (ص): من اشراط الساعة ان یرفع العلم و یظهر الجهل و یشرب الخمر و یفشو الزنا و یقل الرجال و تكثر النساء حتی ان الخمسین امرأة فیهن واحد من الرجال.
در كتاب روضة الواعظین از حضرت رسول اكرم (ص) فرمود: از مقدمات وقوع قیامت و آخرالزمان است كه علم از میان می رود و نادانی ظاهر می گردد (یعنی علم حقیقی) و شراب نوشیده شود و زنا فاش گردد و مرد كم و زنان بسیار شوند تا آنجا كه
[ صفحه 511]
پنجاه زن در برابر یك مرد باشد.
(منتخب الاثر ص 432):
عن بن عباس (ره) قال: حججنا مع رسول الله (ص) حجة الوداع فاخذ بحلقه باب الكعبة ثم اقبل علینا بوجهه فقال: الا أخبركم باشراط الساعة فكان ادنی الناس منه یومئذ سلمان (رض) فقال: بلی یا رسول الله (ص) فقال: بلی یا رسول الله (ص) فقال من اشراط القیامة اضاعة الصلوة و اتباع الشهوات و المیل مع الأهواء و تعظیم اصحاب المال و بیع الدین بالدنیا فعتدها یذاب قلب المؤمن فی جوفه كما یذاب الملح فی الماء مما یری من المنكر فلا یستطیع ان یغیره قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله؟ قال: ای و الذی نفسی بیده یا سلمان ان عندها یلیهم امراء جورة و وزراء فسقة و عرفاء ظلمة و امناء خونة و قال سلمان (رض) ان هذا لكانن یا رسول الله (ص)؟ قال (ص): ای و الذی نفسی بدیه یا سلمان ان عندها یكون المنكر معروفا و المعروف منكرا و یؤتمن الخائن و یخون الأمین و یصدق الكاذب و یكذب الصادق قال سلمان: و ان هذا الكائن یا رسول الله (ص)؟ قال ای والذی نفسی بیده یا سلمان فعندها تكون امارة النساء و مشاورة الاماء و قعود الصبیان لی المنابر و یكون الكذب ظرفا و الزكوة مغرما والفی ء مغنما و یجفو الرجل والدیه و یبر صدیقه و یطلع الكوكب المذنب قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص) لكائن قال (ص): ای و الذی نفسی بیده یا سلمان لكائن فعندها تقارب الاسواق اذ قال هذا: لم ابع شیئا و قال هذا: لم اربح شیئا فلا تری الا ذاما لله قال سلمان: و ان هذا یا رسول الله (ص) قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان فعندها تلیهم اقوام ان تكلموا قتلوهم و ان سكتوا استباحوهم لیستأثرون بغیئهم و لیطاؤن حرمتهم و لیسفكن دماتهم و لیملئن قلوبهم دغلا و رعبا فلا تراهم الا رجلین خائفین مرعوبین مرهوبین قال سلمان و ان هذا لكاین یا رسول الله (ص) قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان ان عندها یؤتی بشیی من المشرق و شیی من المغرب یلون امتی یلون امتی فالویل الضعفاء امتی منهم و الویل لهم من الله لا یرحمون صغیرا و لا یوقرون كبیرا و لا یتجافون عن مسیی جثتهم جثة الأدمیین و قلوبهم قلوب الشیاطین قال سلمان (رض) و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال ای و الذی نفسی بیده یا سلمان و عندها یكتفی الرجال بالرجال
[ صفحه 512]
و النساء بالنساء و یغاز علی الغلمان كما یغار علی الجاریة فی بیت اهلها و تشبه الرجال بالنساء و النساء بالرجال و یركب ذوات الفروج السروج فعلیهن من امتی لعنة الله قال سلمان (رض) و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان عندها تزخرف المساجد كما تزخرف البیع و الكنایس و تحلی المصاحف و تطول المنارات و تكثر الصفوف قلوب متباغضة و السن مختلفة قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان (رض) و عندها تحلی ذكور امتی بالذهب یلبسون الحریر و الدیباج و یتخذون جلود النمور صفافا (صفاقا) قال سلمان وعندها یظهر الربا و یتعاملون بالغیبة و الرشی و یوضع الدین و ترفع الدنیا قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای و الذی نفسی بیده یا سلمان و عندها یكثر الطلاق فلا یقام لله حد و لن یضروا الله شیئا قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان و عندها تظهر القینات و المعارف و تلینهم اشرار امتی قال سلمان و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان وعندها یحج اغنیاء امتی للنزهة و یحج اوساطها للتجارة و یحج فقراؤها للریا والسمعة فعندها یكون اقوام یتعلمون القرآن لغیرالله و یتخذونه مزامیر و یكون اقوام یتفقهون لغیرالله و یكثر اولاد الزنا و یتغنون بالقرآن و یتهافتون بالدنیا قال سلمان: و ان هذا الكائن یا رسول الله؟ قال ای و الذی نفسی بیده یا سلمان ذلك اذا انتهكت المحارم و اكتسبت الماثم و سلط الاشرار علی الأخیار و یفشو الكذب و تظهر اللجاجة و تفشو الفاقة و یتباهون فی اللباس و یمطرون فی غیر اوان المطر و یستحسنون الكوبة و المعازف و ینكرون الامر بالمعروف و النهی عن المنكر حتی یكون المؤمن فی ذلك الزمان اذل من لأمة و یظهر قراؤهم و عبادهم فیما بینهم التلاوم فاولئك یدعون فی ملكوت السموات الأرجاس الأنجاس قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص) قال: ای والذی نفسی بیده یا سلمان فعندها لا یخشی الغنی علی الفقیر حتی ان السائل یسئل فی الناس فیما بین الجمعتین لا یصیب احدا یضع فی كفه شیئا قال سلمان: و ان هذا لكائن یا رسول الله (ص)؟ فقال: ای و الذی نفسی بیده
[ صفحه 513]
یا سلمان فعندها یتكلم الرویبضة فقال سلمان و مالروبیضة یا رسول الله فداك ابی و امی قال (ص) یتكلم فی امر العامة من لم یكن یتكلم فلم یلبثوا الا قلیلا حتی تخور الارض خورة فلا یظن كل قوم الا انها خارت فی ناحیتهم فیمكتون ما شاءالله ثم ینكثون فی مكثهم فتلقی لهم الارض افلا ذكبدها قال ذهبا و فضة ثم اومی بیده الی الأساطین فقال مثل هذا فیومئذ لا ینفع ذهب و لا فضة فهذا معنی قوله تعالی «فقد جاء اشراطها» قال الله تعالی: «فاعلم انه لا الة الا الله و اسغفر لذنبك».
بنقل از ابن عباس (ره) گفت: یا رسول خدا (ص) در حجة الوداع بودیم حضرت حلقه در كعبه مشرفه را گرفت و بما رو كرد و فرمود: آیا از مقدمات قیامت بشما خبر بدهم و نزدیكترین مردم به حضرت در آن روز سلمان (رض) بود عرض كرد: آری یا رسول الله (ص) فرمود: از مقدمات قیامت ضایع ساختن نمازها و پیروی از شهوتها و میل كردن به هوا و هوس و بزرگ داشتن مالداران و فروختن دین بدنیا است كه در این هنگام قلب مؤمن گداخته شود همانند گداخته شدن نمك در آب از منكراتی كه می بیند و نتواند آنرا تغییر دهد سلمان (رض) عرض كرد یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست اوست ای سلمان (ره) در اینموقع امیران ستمگر و وزیران فاسق و عارفان ظالم و اینان خائن متصدی امور شوند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری به پروردگارم قسم در این وقت منكر معروف و معروف منكر شود و شخص خائن امین و امین خائن شمرده شود و دروغگو را تصدیق كنند و راستگو را تكذیب نمایند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست او است ای سلمان در این هنگام زنان فرمانروا باشند و كنیزان مورد مشورت قرار گیرند و كودكان بر منبرها نشینند و دروغ كار ظریف بشمار آید و زكوة را خسارت و بیت المال را غنیمت گیرند و مرد به پدر و مادرش جفاء كند و دوستش را راستگو می داند و ستاره ی دنباله دار طلوع كند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) در اینموقع بازارها نزدیك شود این یك گوید: چیزی نفروختم و آن یك گوید: من سودی نبردم پس كسی را
[ صفحه 514]
نمی بینی جز آنكه خدای را نكوهش كند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است یا سلمان در این وقت زمام امور آنها بدست كسانی افتد كه اگر سخن گویند آنها را بكشند و اگر خاموش مانند كشتن آنها را مباح دانند برای آنكه حقوق آنها از بیت المال را تصاحب كنند و احترام آنها را پایمال سازند و خونهایشان را بریزند و دلهای آنرا پر از دغل و ترس كنند نمی بینی دو كس را مگر همدیگر بترسند و مرعوب یكدیگر باشند سلمان گفت: این كار شدنی است یا رسول الله (ص) فرمود: آری به كسی جانم دو دست اوست ای سلمان در این وقت چیزی از مشرق و چیزی از مغرب ظاهر می شود و در این وقت امت من چهره و رنگ عوض می نمایند و وای بر ضعفاء امت پس وای بر امت برای شان از سوی خداوند نه بر صغیر رحم كنند و نه بزرگان را احترام كنند و از گناهكاران فاصله نگیرند جثه شان جثه آدمیان باشد و قلبهایشان قلبهای شیاطین، سلمان (رض) عرض كرد: این امر واقع می شود یا رسول الله (ص) فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت اوست ای سلمان در اینموقع مردان با مردان و زنان با زنان اكتفاء كنند و بر پسران رشك برند چنانچه بر دختران در خانه اهل شان رشك برند و مردان به زنان و زنان به مردان شباهت یابند و زنان سوار زین ها شوند بر اینگونه از زنان امتم لعنت خدا باد. سلمان (رض) عرض كرد: این كار واقع می شود یا رسول الله (ص) فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) و در این هنگام مساجد را زینت كنند چنانكه عبادتگاه های یهودان و مسیحیان را زینت نمایند و به قرآن ها زیور بندند و مناره ها را طولانی سازند و صفهای بسیار می بندند در حالی كه دلها به همدیگر كینه توز و زبانها مختلف باشد. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) در این هنگام پسران امتم با طلا خود را بیارایند و حریر دیباج بپوشند و پوست پلنگ پوشند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) و در این موقع ربا آشكار می شود مردم عمل به غیبت و رشوه گرفتن و رشوه دادن كننده دین پست
[ صفحه 515]
می شود و بلند شمرده شود دنیا. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان و در این وقت طلاق بسیار می گردد و حدود خدا اقامه نمی شود و هرگز بخدا ضرر و زیانی نتوانند رسانید. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) و در این موقع كنیزهای خواننده و آلات موسیقی ظاهر می شود و آوازه خوانی و مشاطه گری و آلات لهو و لعب و آزار امتم آنها را خرید و فروش می نمایند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع شدنی است؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) در این وقت ثروتمندان امتم برای تفریح حج كنند و افراد متوسط امتم بخاطر تجارت به حج روند و فقیران امتم برای ریاكاری حج كنند. و در اینموقع گروهی قرآن كریم را برای غیر خدا فرا گیرند و آنرا مزمار و ساز قرار دهند و گروهی درس فقه برای غیر خدا خوانند و اولاد زنا بسیار شوند و قرآن كریم را به آوای غنا خوانند و بر دنیا نهند سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (ره) در زمانی كه محارم هتك شوند و كسب گناه رواج یابد و بدان بر نیكان مسلط گردند و دروغ فاش و لجاجت ظاهر شود و تنگدستی بسیار گردد و مردم در لباس فخر و مباهات كنند و باران غیر موقع ببارد و طبل و آلات موسیقی را مردم خوب بشمرند و امر بمعروف و نهی از منكر را انكار كنند تا آنجا كه مؤمن در آن زمان خوار و ذلیلتر از كنیز باشد و خوانندگان و حسابداران یك دیگر را سرزنش كنند. آنها در ملكوت آسمانها پلید و ناپاك خوانده شوند. سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع می شود؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست قدرت او است ای سلمان (رض) در این وقت ثروتمند از مستمند ترسی ندارد تا آنجا كه مستمند از طرف یك هفته اگر از مردم چیزی بخواهد كسی نیابد كه چیزی بدستش بگذارد سلمان (رض) عرض كرد: یا رسول الله (ص) این امر واقع شدنی است؟ فرمود: آری قسم به آنكس كه جانم بدست او است ای سلمان (ره) در این وقت رویبضه بسخن آید سلمان (ره) عرض كرد: یا رسول الله (ص) رویبضه
[ صفحه 516]
چیست؟ پدر و مادرم فدایت باد فرمود: در امور عامه مردم كسی كه سخن نمی گوید سخن بگوید و اندكی درنگ كنند كه زمین ناله ای بركشد پس هر قومی گمان كنند كه تنها در ناحیه خودشان این ناله برآمده پس تا آنجا كه خدا بخواهد درنگ كنند و زمین پاره های جگر خود را برای آنها می افكند فرمود: یعنی طلا و نقره را آنگاه یا دست مبارك اشاره به ستونها كرد و فرمود: مثل این در آنروز طلا و نقره سودی ندهد و این است معنای آیه كریمه: (پس بتحیق آید اشراط ساعت) خدای تعای فرماید: «پس بدانكه معبودی نیست بجز ذات پاك خدای یگانه و برای گناه خود استغفار كن».
(منتخب الاثر ص 434):
عقدالدرر عن ابی جعفر محمد بن علی (ع): لا یظهر الهدی الا علی خوف شدید و زلزال و فتنة تصیب الناس و طاعون قبل ذلك و سیف قاطع بین العرب و اختلاف شدید بین الناس و تشتت فی دینهم و تغیر فی حاله حتی یتمنی الموت صباحا و مساء من عظم ما یری و من كلب الناس و اكل بعضهم بعضا... فیاطوبی لمن ادركه و كان من انصاره و الویل كل الویل لمن خالفه و خالف امره.
در كتاب عقدالدرر از حضرت جعفر بن محمد (ع) روایت است كه حضرت مهدی (ع) ظاهر نشود مگر در زمانی كه خوف و فتنه و آشوب زیادی به مردم رسد و بلای طاعون بر آنها فرود آید و اعراب بر علیه یكدیگر شمشیر بندند و جنگ و خونریزی بین اعراب زیاد شود و اختلاف مردم با هم بسیار گردد و در امر دین پراكنده گردند و حال عمومی سخت گردد تا جاییكه هر صبح و شام تقاضای مرگ نمایند از بزرگی بلائی كه بر آنها نازل شود و سختی روزگار كه سبب خوردن بعضی از مردم كشورها مردم كشور دیگر گردد و در چنین روزگاری خوشا حال آنكه از یاران حضرت مهدی (ع) باشد و وای بحال آنكه جز مخالفین حضرت باشد و با اوامر آن حضرت مخالفت نماید.
[ صفحه 517]